Free download "Πιανίστας σε μπουρδέλο" (MC Anemistiras)

Η tiiinewzfilms κάνει πάσα σε όσους διψάνε για κάτι διαφορετικό, το 1ο lp του MC Anemistira με όνομα "Πιανίστας σε μπουρδέλο".

http://www.tnfilms.gr/m.php?cat=products&m=products&op=viewproduct&pid=12

Κατεβάστε ελεύθερα ..

Αντίποινα feat. Νικόλας {Razastarr} "Απλά..."

Ο σύγχρονος αστικός τρόπος ζωής συνθλίβει τον ελεύθερο μας χρόνο κ τη διάθεσή μας για πνευματική αναζήτηση κ οποιαδήποτε εξέλιξη των καλλιτεχνικών ανησυχιών μας. Κ όμως, κάπου εκεί στα μικρά κενά υπερεκμετάλλευσης που δημιουργούνται, έχουμε την ευκαιρία να κλέψουμε κάποιες ελάχιστες στιγμές για εμάς, προσπαθώντας να απολαύσουμε τις απλές καθημερινές στιγμές μας. Κάπως έτσι κ τα μέλη της tiiinewzfilms στον ελάχιστο χρόνο που τους παραχωρεί το σύστημα κατάφεραν κ συνεργάστηκαν με το ελληνικό hip hop συγκρότημα «ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ» κ άφησαν ελεύθερο στο διαδίκτυο το videoclip για το κομμάτι «Απλά…».

http://www.tnfilms.gr/m.php?cat=products&m=products&op=viewproduct&pid=11

Λίγο πριν όλοι μας πιστέψουμε ότι η τέχνη πέθανε, η tiiinewzfilms κηρύττει ένα καλλιτεχνικό αντάρτικο έκφρασης με μόνο σίγουρο θύμα τον απόλυτο έλεγχο της σκέψης μας.

ΧΑΡΜΑΝΗΣ / ΤΑΚΙ ΤΣΑΝ – ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

To παραγωγικότερο μέλος του ιστορικού συγκροτήματος των Ζωντανών Νεκρών συναντά τον mc που έδωσε τα λιγότερα στο κοινό του κυρίως διότι έλειπε στο εξωτερικό για τουλάχιστον 7 χρόνια. Μια δεκαετία πίσω, στα πρώτα lives των ΖΝ εμφανίζονταν στη σκηνή μόνο τέσσερα μέλη με τη δικαιολογία ότι ο Μπίλυ βρίσκεται στην Αμερική, με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν υπογείως ανυπόστατες φήμες πως ο Χάρμα είναι η 2η περσόνα του Τυμβωρύχου, ο οποίος απλώς άλλαζε τη φωνή του. Η διάδοση του internet αποκατέστησε σχετικά γρήγορα την αλήθεια, όμως όλοι αναρωτιούνταν τι κάνει ο 5ος mc της παρέας, εναποθέτοντας πάνω του την ελπίδα ότι αυτός τουλάχιστον έχει παραμείνει αυθεντικός κόντρα στις σειρήνες της οριακής διασημότητας κ του ελληνικού pop lifestyle. Ήταν η εποχή της αλλοτρίωσης του Μήδε κ των 2 χθόνιων κ των συνεχών απειλών του Τάκη περί αποχώρησης από το hh. Τελικά προς τέρψιν του φιλοΖΝθεάμονος κοινού, ανακοινώνεται η συνεργασία Τάκη Τσαν - Χαρμάνη για να βγάλουν με τη βοήθεια του Ηχοκράτορα ένα δίσκο με όνομα «Το σχολείο».

1. Αγάπησα το rap
Ένας Τάκη Τσαν βγαλμένος από τις καλύτερες στιγμές της εποχής του Παιδιού θαύματος σε ένα track που κρατάει 100% την αισθητική κ το άρωμα του τέλους της δεκαετίας ενενήντα. Για πολλοστή φορά ο ταλαντούχος mc ενισχύει το γνωστό attitude ανωτερότητας που τον διακατέχει, ασχολείται με τη σχέση του με το hiphop περιαυτολογώντας για τις επιδόσεις του στο άθλημα κ την ιστορικότητα της περσόνας του στο χώρο. Το ενδιαφέρον είναι ότι για πολλοστή φορά προσεγγίζει το θέμα υπό το πρίσμα του κέρδους με προφανή συνέπεια να αυτοαναιρεθεί ξανά. Στο συγκεκριμένο τραγούδι μας λέει ότι δεν το κάνει μόνο για τα λεφτά αφήνοντας πίσω το «ραπάρω μόνο για να πληρωθώ», αλλά κ δηλώσεις του σε συνεντεύξεις. Ο Χαρμάνης με τη σειρά του ακολουθεί στο ίδιο σταθερό τέμπο, δηλώνει παρών διαψεύδοντας όσους πίστεψαν ότι τα παράτησε κ ενάντια στις κακές του συνήθειες περιορίζει τις άχρηστες ρίμες στο ελάχιστο («xanapexto me axti»). Τέλος, η Ηχοκρατορία σπάει τα στενά όρια της επικράτειας, καθώς μια ευχάριστη νότα διεθνισμού ξεπηδά από το αγγλικό κουπλέ του LP ο οποίος ραππάρει κ αυτός με τη σειρά του στον ίδιο ρυθμό κ την ίδια θεματολογία. Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε πως δεν έχει σύνορα η αγάπη (για το rap). Οι τρεις mcs επικεντρώνουν το κράξιμό τους στους εμπορικούς του χώρου κ προωθούν ένα ρομαντικότερο προφίλ, ενός καλλιτέχνη που νοιάζεται για την τέχνη του κ δεν προσβλέπει στην οικονομική εκμετάλλευσή της. Πείθουν? Όσο κ αν διατείνονται ότι αγάπησαν το rap, απλά όχι. Το κομμάτι πάντως ακούγεται πολύ ευχάριστα κ θα μπορούσε κανείς να πει ότι ανήκει στα .. εμπορικά της σκηνής.
Βαθμός : 8

2. Εμείς
Η ευχάριστη έκπληξη του δίσκου, ένα κομμάτι που δεν θυμίζει κανένα άλλο ΖΝ προϊόν. Το track ξεχειλίζει μια νοσταλγική ατμόσφαιρα με τα γυναικεία φωνητικά να συμπληρώνουν με τον καλύτερο τρόπο το χαρακτηριστικό έρρινο ηχόχρωμα του Τάκη. Το κουπλέ ξεκινάει με την υπέροχη cult προσφώνηση «Με συγχωρείς, man..”, η οποία είναι τόσο άρτια δεμένη με τη μουσική, το beat κ το ύφος του τραγουδιού που οι πιτσιρικάδες ΖΝ fans ξεχύνονται στα forums κ αποκαλούν “man” ακόμα κ τους 10χρονους συνομιλητές τους. Στην ίδια λογική – σύμφωνα με το τραγούδι - οι υπόλοιποι mcs αντιγράφουν τον Τσαν κ την παρέα του κ μάταια προσπαθούν να τους μοιάσουν. Το «δε με ενθουσίασαν, τους είδα ζωντανά σε συναυλία» όσο απλοϊκό κ αν ακούγεται έχει σίγουρα κάποιο ειδικό βάρος όταν ακούγεται από τον παλιό κ σίγουρα διεγείρει αγχωμένους συλλογισμούς στα μυαλά σκληρών crews που κατά καιρούς εξέφραζαν την τιμή που ένοιωθαν για την παρουσία του θρυλικού Τυμβωρύχου στις συναυλίες τους. Η γνώμη του Χαρμάνη αδυνατεί να επιδείξει το ίδιο κύρος, για αυτό κ έχουμε ιστορική επίκληση της «Χώρας των καλύτερων mcs» κ της πορείας που χάραξε με τους ΖΝ ως σχεδόν πρωτοπόρος της σκηνής. Το «6 μέρες, 10 κομμάτια τελειωμένα» ίσως είναι υπερβολή, ίσως είναι αλήθεια (αν εξαιρέσεις την απαραίτητη προετοιμασία), σίγουρα όμως δίνει την αίσθηση της προχειροδουλειάς ή ακόμα χειρότερα της αρπαχτής, πρακτική για την οποία κατηγορήθηκαν συχνά πυκνά κ τα 5 μέλη του συγκροτήματος. Το συγκεκριμένο κομμάτι πάντως, φτάνει στα αυτιά των ακροατών αψεγάδιαστο.
Βαθμός : 10

3. Το σχολείο
Η λούπα μπαίνει εκνευριστικά κ οι 2 mcs βάζουν στόχο να εμπεδώσουμε το τίτλο του track από το πρώτο μισόλεπτο. Η θεματική του κομματιού είναι ουσιαστικά το σχολείο του δρόμου, «το σχολείο του κάθε παρανόμου», το σχολείο που περήφανα αποφοίτησαν ο Τάκης, ο Χάρμα κ το όλο παρεάκι. Πριν κάποιος βιαστεί να ειρωνευτεί τους καλλιτέχνες για τη μερική αποθέωση του τρόπου με τον οποίο «μορφώθηκαν», το τραγούδι αποτελεί μια καλή αφορμή να αναρωτηθείς αν το επίσημο σχολείο της χώρας έχει τη δυνατότητα να κρατήσει στους κόλπους του παιδιά που για λόγους οικονομικούς κ κοινωνικούς ωθούνται στα όρια της παραβατικότητας. Σε μια κοινωνία ανταγωνιστική με μια παιδεία που βλέπει το νέο ως το υπό διαμόρφωση γρανάζι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα κοπεί κ θα ραφτεί στα μέτρα των μηχανών της, αποδεικνύεται ότι προσωπικότητες με το ταμπεραμέντο κ τις αδυναμίες των Παναγιώτη Στραβαλέξη κ Βασίλη Χατζιδιακού δεν χωρούν. Ενδέχεται τα όσα λένε στο συγκεκριμένο τραγούδι στους περισσότερους να ακούγονται γραφικά, κυρίως γιατί παρουσιάζεται μια ζωή gangsta περιστρεφόμενη κυρίως γύρω από τα ναρκωτικά κ την προδοσία. Η απόρριψη όμως του σχολείου του αστικού κράτους έχει ψήγματα αμφισβήτησης κ υποβόσκουσας επαναστατικότητας, τάσεις οι οποίες πνίγονται κ διαστρεβλώνονται στο χειρότερο βαθμό υπό το βάρος της μπότας της ανάγκης για επιβίωση. Το ειλικρινές ξέσπασμα του Τάκη στο τέλος δίνει ξεκάθαρα το στίγμα της σκέψης του, όσο κ αν ποτέ δεν καθόταν καλά στους στίχους του ο διδακτισμός. Στα μεγαλύτερα μειονεκτήματα του κομματιού, το ρεφραίν του.
Βαθμός : 6

4. Τι παίζει
Στοχευμένο κράξιμο σε συγκεκριμένο mc ή ψαρωτικό diss σε ένα μόρφωμα που συγκεντρώνει τα ελαττώματα Υποχθόνιου, Ταραξία κ λίγο από τσιράκια του Νίβο? Όπως κ να ’χει, το κομμάτι χτύπησε πόρτες όχι απαραίτητα κωφών mcs κ συζητήθηκε αρκετά την εποχή που βγήκε. Το αστείο βέβαια είναι ότι ο καιρός έχει τόσα πολλά γυρίσματα που αρκετές από τις βαρύγδουπες δηλώσεις απέχθειας που ακούγονται, αναιρούνται από την ίδια την ιστορία. Όσο κράξιμο κ να πέσει σε ένα συνάδελφο από το χώρο, αν το χρήμα επιτάσσει να ανέβεις στη σκηνή μαζί του, συνήθως ξεχνάς τα πάντα. Κ τις μύτες που έχουν κλίση προς τα πάνω κ τις φιλίες που έχουν πάνω τους ταμπελάκι τιμής σε περίοδο εκπτώσεων. Άσχημη εντύπωση επίσης κάνουν οι εμφανώς πρόχειροι κ μη δουλεμένοι στίχοι του Χαρμάνη. Από τα κραυγαλέα γραμματικά / λεκτικά λάθη «πα’ στη Σοφοκλέος», στα άχρηστα κ αστήρικτα ρατσιστικά σχόλια περί ομοφυλοφιλίας, τα κρυφο-στρατόκαυλα υπεροπτικά «ίσιωσε την πλάτη σου κ βάρα προσοχή» κ τα κλασσικά σχήματα στα οποία κατά καιρούς αρέσκεται να αναλώνεται «σας βράζω στο πεντάλεπτο σαν το ρύζι». Για την ιστορία, τα γυρίσματά του στα αγγλικά είναι ότι πιο πρωτότυπο κ διαφορετικό προσφέρει ο Χαρμα στη σκηνή, τρικ που χρησιμοποιεί δειλά εδώ (“very easy”) κ τον απογειώνει στο «Και μεις αλήθεια λέμε».
Βαθμός : 5

5. Άπληστος – άχρηστος
Χάρμα σε καλύτερη φόρμα ραππάρει ενάντια στους θιασώτες της απληστίας, χώνει ασταμάτητα πατώντας επαναλαμβανόμενα σε καθορισμένες ομοιοκαταληξίες, για να κάνει πάσα στον Τάκη ο οποίος συνεχίζει στην ίδια θεματική, αλλά όπως πάντα με καλύτερο στυλ. Το κομμάτι πέρασε τόσο απαρατήρητο που ούτε καν debate σύγκρισης “Άπληστος-Άχρηστος” vs “Βρώμικος κ Άπλυτος (aka «Κριτές της κολάσεως»)” δεν ανέσυρε. Σαν να γράφτηκαν κάποιοι στίχοι, περίσσεψαν από κάποιο συγκεκριμένο concept κ να πετάχτηκαν πρόχειρα σε ένα track.
Βαθμός : 3

6. Ρίχνει βροχή
Να ακόμα ένα κομμάτι με εντελώς διαφορετικό στήσιμο κ δομή από τα συνηθισμένα. Τάκη Τσαν κ Χάρμάνης καταπιάνονται με το ταξικό ζήτημα, το προσεγγίζουν με το δικό τους βιωματικό τρόπο κ προσφέρουν ορίτζιναλ στίχους ειλικρίνειας κ ντομπροσύνης. Τα οικονομικά τους προβλήματα περιγράφονται με γλαφυρό τρόπο κ με μια ευθύτητα που θα ζήλευαν πολλοί πολιτικοποιημένοι mcs που μιλούν για τα ίδια θέματα από την ασφάλεια του καναπέ τους. Όσα κ αν προσάψεις στη γενικότερη συμπεριφορά των 2 καλλιτεχνών, το επικείμενο track βάζει τα γυαλιά της αλήθειας σε επαναστατημένους hhpers που κουνούν μαυροκόκκινες σημαίες από την Κηφισιά, mcs που ηχογραφούν στα ακριβότερα studios, γκραφιτάδες των βορείων προαστίων που περιμένουν τον Άη Βασίλη να τους φέρει τη συλλογή με τα καλύτερα σπρέις κ σκέητερς που διασχίζουν ανέμελοι την πόλη μέχρι να τους φωνάξει η μαμά τους στο σπίτι πριν παγώσει το φαΐ. Σκατά στα τέσσερα κ στα δεκατέσσερα στοιχεία του hh αν δεν συνδέεται με κοινωνικές κ ανθρώπινες ανάγκες, αλλά στηρίζεται συθέμελο σε ένα καταναλωτικό life style. Η έλλειψη συγκροτημένου ιδεολογικού υπόβαθρου δεν εμποδίζει τους 2 καλλιτέχνες να πείσουν για τον τρόπο που βιώνουν το καθημερινό άγχος για επιβίωση κ την προσαρμοστικότητα στην οποία επιδίδονται ως προς την ιεράρχηση των αναγκών τους για να τα βγάλουν πέρα. Σε ένα απλό «δεν μπορώ ρε μάγκες, παίζουν αφραγκιές» (με σταματημένο το beat για να δοθεί η απαραίτητη έμφαση) συνοψίζεται η πικρή κ απλή αλήθεια για τον τρόπο ζωής ανθρώπων που όσο κ να το κυνήγησαν, το rap δεν τους έκανε πλούσιους. Κάποιες αρπαχτές ναι, κάποιο χαρτζηλίκι σίγουρα, όμως ελάχιστοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να ζουν από τη μουσική τους. Ακόμα κ οι επιτυχημένοι της σκηνής (Νίβο, Bdf, Ημισκούμπρια ίσως ακόμα) κάνουν κανά δυο άλλες παρεμφερείς δουλειές από djλίκια κ παραγωγές μέχρι επενδύσεις σε μαγαζιά ή πωλήσεις “προϊόντων” τους μέσω net. Στην περίπτωση των ΖΝ κ της πλειονότητας της ελληνικής hh σκηνής το rap δεν θα δώσει ποτέ πίσω όσα του έδωσαν. Εξάλλου, οι οικονομικές κρίσεις ανέκαθεν χτυπούσαν πρώτα τους πιο αδύναμους κρίκους της κοινωνίας κ όσοι πάτησαν σε σαθρό υπόβαθρο, ήταν οι πρώτοι που έπεσαν. Δύσκολοι καιροί που λέει κ το κομμάτι, στίχοι απαισιόδοξοι που τελειώνουν από το 3ο μόλις λεπτό, για να αφεθούμε για 4μιση λεπτά στη γλυκά πένθιμη μελωδία του φλάουτου από τον Αθανάσιο Ναυσιχο , πράγμα πρωτοφανές κ παράτολμο για τα ελληνικά hh δεδομένα. Βέβαια, κατά τη γνώμη μου η εκτέλεση διασκευή του «Σκόνη, πέτρες, λάσπη» από Πουλικάκο είναι αξεπέραστη κ all time classic.
Βαθμός : 9

7. Δυο ξαδέρφια
Απίθανο storytellin’ από τον Τάκη, ο οποίος σου δίνει την αίσθηση ότι είναι το ευκολότερο πράγμα για αυτόν να πλάσει μια ιστορία για ναρκωτικά, να τη δέσει σε έξυπνες ρίμες, να πιάσει το μικρόφωνο κ να το ηχογραφήσει με την πρώτη. Μεγάλο ταλέντο, για πολλούς χαραμισμένο, κ με τον χρόνο να αρχίζει να εμφανίζεται σιγά σιγά πάνω του μια δόση ωριμότητας έστω με τη μορφή της εσωτερικής αναζήτησης κ αμφισβήτησης, μιας κ ίσως για πρώτη φορά οι πρωταγωνιστές δεν γίνονται super mcs ή ακαταμάχητοι εραστές μετά την επαφή τους με το drug, αλλά η ιστορία τους έχει άσχημο τέλος. Περιττή η ομολογία του στιχουργού στο τέλος ότι η ιστορία είναι φτιαχτή (σκεφτείτε να έλεγε στο τέλος της Σούζης ότι η Σούζη δεν υπήρχε, πόσο θα αργούσαν να λατρέψουν τον Τάκη οι πιτσιρικάδες fans του, μέχρι να αποκαλυφθεί η αλήθεια στις συνεντεύξεις του), τραγική η επιλογή του Εισβολέα να τραγουδήσει στο τέλος το ρεφραινάκι. Ειλικρινά όταν το είχα πρωτοακούσει περίμενα ότι στο τέλος θα σκάγανε όλοι μαζί στα γέλια. Τραγικό, σκότωσε το κομμάτι.
Βαθμός : 6

8. Είναι κρίμα
«Ο Κωστάκης, ο Κωστής, ο Κώστας..» .. xeex. Cult στίχοι που θυμίζουν το «Μάνα, μανούλι, μαμά», από αποτυχημένη βιντεοταινία των αρχών της δεκαετίας 80.
Ποζέρικο αλήτικο rappάρισμα από τον Τάκη, δείγμα της ικανότητάς του να αλλάζει στυλ κ ύφος σε ένα 2ο συνεχόμενο τραγούδι κατά των ναρκωτικών. Η ιστορία για ένα χρήστη ναρκωτικών ουσιών που στο τέλος χάνει τη ζωή του πλαισιώνεται από πλήθος αργκό λημμάτων της πιάτσας, καθώς φου, ζουζου, ζα κ παραμύθα επιστρατεύονται για να αποδείξουν ότι ο Τάκης είναι αυθεντικό παιδί του δρόμου. Στην ίδια λογική κ ο Χαρμάνης με λιγότερο εμπνευσμένους στίχους, αλλά με έξυπνες αναφορές σε Ολυμπιακό, βόλτες στον ηλεκτρικό κ γενικώς καθημερινές καταστάσεις κ όχι σε ιστορίες με ακριβά αμάξια κ λεφτά, κερδίζει τη συμπάθεια του ακροατή. Το τραγούδι ισορροπεί παράξενα ανάμεσα στο cult κ το συγκινησιακό φορτίο που επιφέρει ο χαμός των φίλων, με το αποτέλεσμα μάλλον να δικαιώνει τους δημιουργούς. Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τις ωδές στη ναρκοκουλτούρα μέσω της οποίας κάποτε αναδείχθηκαν οι ΖΝ, ούτε απαραίτητα πείθεται από το διδακτικό κάλεσμα με το οποίο κλείνει το track.
Βαθμός : 7

9. Το γράμμα
Κλασσική επιτυχημένη συνταγή, ο κάθε σκληρός mc που σέβεται τον εαυτό του, οφείλει κάποια στιγμή στην καριέρα του να μετατρέψει τα συναισθήματά του σε στιχάκια και να τα αφιερώσει στη μάνα του ή τον πατέρα του. Το κόλπο συνήθως πιάνει διότι θωρακίζει τον gangsta-rapper με ένα ανθρώπινο περίβλημα, αξεσουάρ απαραίτητο για να ταυτιστεί ο ακροατής μαζί του κ να τον .. καταναλώσει. Δεν είναι τυχαίο που όταν οι πρώτοι αφροαμερικανοί rappers στις ΗΠΑ έβγαζαν τα εσώψυχά τους για το πόσο άσχημα τους φέρθηκε ο πατέρας τους, οι λευκοί αστοί
(από συγκροτημένες οικογένειες) ακροατές τους έκαναν ανάρπαστα τα cds τους, μόδα που γρήγορα εξαπλώθηκε στην Ευρώπη κ φυσικά στην Ελλάδα. Τα παιδί θαύμα το είχε κάνει παλιότερα ουκ ολίγες φορές, άλλες φορές καλύτερα («Όσο μεγαλώνω») άλλες χειρότερα (με το ιστορικά αλησμόνητο «ντροπή σε κάθε άνεργο μπαμπά»), άρα το πλήρωμα του χρόνου ήρθε για τον Μπίλυ να πουλήσει με τη σειρά του στο αδηφάγο κοινό τα οικογενειακά του. Απολύτως σεβαστά όσα πέρασε ο ίδιος, όμως το τραγούδι υποψιάζομαι αφορά μόνο στη hh-Λαμπίρη που όλοι κρύβουμε μέσα μας κ δεν είναι τυχαίο που δεν ακούστηκε πολύ. Είναι οξύμωρο πάντως που ο καλλιτέχνης από τη μια να προσπαθεί να αναδείξει την ευγενική του δακρυσμένη πλευρά κ από την άλλη να αναλώνεται σε μύδρους απειλών εναντίον 12χρονων στα κατά τόπους διαδικτυακά forums.
Βαθμός : 3

10. 1,2,3
Λούπα εύκολα αναγνωρίσιμη σε όσους έχουν ακούσει active member στο παρελθόν, καταβαραθρώνει για πλάκα την ανθολογία επιχειρημάτων περί bdf κλέφτη παραγωγών, μιας κ το sample που χρησιμοποιείται έχει κλαπεί από τους active την εποχή του μεγάλου κόλπου, χρονιά που Τάκης κ Χάρμα ενδεχομένως να μην είχαν παρατήσει ακόμα το πραγματικό σχολείο. Ο Τάκης δυστυχώς φλυαρεί κ αναλώνεται σε στίχο επιπέδου χαμηλότερου των περιστάσεων κ αφού μας μαθαίνει αριθμητική από το ένα έως το δέκα, μας επαναλαμβάνει διαρκώς ένα ελαφρώς μονότονο κ εκνευριστικό «να πούμε, να πούμε». Ενδιαφέρουσα η πρώτη απόπειρα του Χάρμα να κάνει πολιτικό rap κ πολιτική ανάλυση της οικονομίας της χώρας. Όπως είναι αναμενόμενο, γρήγορα τα παρατάει κ το γυρνάει στις γκόμενες κ το πόσο εύκολα μπορούν να σε προδώσουν, για να καταλήξει στο epic συμπέρασμα ότι υπουργοί κ γκόμενες είναι ίδιοι, αφού νοιάζονται μόνο για τα λεφτά..
Βαθμός : 3

11. Το κάτω κεφάλι
Για όποιον ψάρωσε με το προσεγμένο στίχο της αρχής του δίσκου, ήρθε η ώρα να επανέλθει στην ωμή πραγματικότητα. «Με συγχωρείς κοπελιά, έχεις τέλεια βυζιά» ξεκινάει το track κ όλα μπαίνουν στη θέση τους. Ο Τάκης πειραματίζεται, ο Χαρμάνης ακολουθεί το αυστηρά τυποποιημένο του rap κ στο τέλος μπόλικη παραμόρφωση στην ατάκα για το κάτω κεφάλι. ΖΝ καφρίλα, όχι σε όλο της το μεγαλείο, καθώς το κομμάτι δεν φτάνει σε καμιά περίπτωση τη Σούζη, την επιτυχία της οποίας λογικά φιλοδοξεί να ισοφαρίσει. Βγάζει γέλιο? Μπα.. Αξίζει να το βάλεις σε ένα φίλο σου να το ακούσει κ να γουστάρει? Μέτρια πράγματα. Κ με το κάτω κεφάλι να σκέφτεται μόνιμα κανείς, δύσκολα να εκτιμήσει το τραγούδι.
Βαθμός : 2

12. Ένα yo
Εύθυμοι οι δυο mcs μπαίνουν με πολύ καλό ρυθμό, αναγνωρίζουν την αξία όλων των συντελεστών για την παραγωγή ενός hh τραγουδιού, από τον dj μέχρι τον ακροατή.
Κ μετά? Μετά σκάει σαν κομήτης στη γη η fabulous αγαπημένη ατάκα της μουσικής βιομηχανίας «Η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική».. ΕΛΕΟΣ !! Ούτε οι κατάπτυστοι Metallica που ηγήθηκαν ολόκληρης εκστρατείας ενάντια στους “πειρατές” δεν το λένε έτσι χύμα στα τραγούδια τους. Μάλιστα, ο Χετφιλντ κ η παρέα του έχουν τέτοια συμβόλαια που ενδέχεται όντως να χάνουν χρήματα κ να δυσκολεύονται να εγκαταστήσουν 3η πισίνα στις βίλες τους, πράγμα αρκετά θλιβερό. Όμως ο Τάκη Τσαν κ ο Χαρμανης τι λόγο έχουν να υπερασπίζονται τους νταβατζήδες της μουσικής κ τους εκμεταλλευτές τους? Άλλο να ζητάνε από το πιστό κοινό τους να αγοράζει τα mixtapes που οι ίδιοι παράγουν κ προωθούν (που κ αυτό σηκώνει κουβέντα) κ άλλο να αναμασάνε το πιο απαράδεκτο επιχείρημα υπεράσπισης των συμφερόντων των πολυεθνικών ή των εγχώριων επιχειρήσεων. Μάλιστα ο Χάρμα, μετά τις ευχαριστίες – γλύψιμο προς το κοινό που κρατάει ζωντανή τη σκηνή, δεν λησμονεί να απειλήσει όποιον πιάσει με πειρατικό cd, καθώς όπως λέει θα τον στείλει νοσοκομείο κ ο ίδιος θα καταλήξει στη φυλακή..! Κανα δυο ακόμα τέτοιους να είχαν η LYRA, η MINOS κ η HEAVEN κ δε θα χρειάζονταν να σκορπάνε τα χρήματά τους στις διαφημιστικές κ στον Γεωργαντά. Underground κ κυνήγι πειρατών δεν πάνε μαζί.. Στο τέλος του track οι 2 dogs αφού συνειδητοποιούν ότι τα γαμήσανε όλα κ “ομολογούν” ότι έφτιαξαν 10 κομμάτια σε 2 εβδομάδες, πετάνε το αμφιλεγόμενο συμπέρασμα ότι το κοινό δεν είναι έτοιμο για αυτούς, αποχαιρετιούνται κ ανανεώνουν το ραντεβού τους μέχρι την επόμενη τάξη της ..σκολής.
Βαθμός : 1

Συμπερασματικά :
Το σχολείο που αποφοίτησαν οι 2 ZNers αποτελεί ίσως το απαραίτητο χαρτί για να μπει κανείς στη ΖΝ σχολή. Στο σχολείο του δρόμου απέκτησαν όλες εκείνες τις εμπειρίες που συνιστούν την αναγκαία κ ικανή συνθήκη για να δεχτεί κανείς τις διδαχές της ΖΝ διδασκαλίας. Και είναι σχετικά πιθανό πως η απεύθυνσή τους σε κόσμο που δεν έχει ανάλογες παραστάσεις ή δεν γοητεύεται από τέτοιες καταστάσεις να μην έχει την ανάλογη επιτυχία. Αν ο δίσκος μπορεί να χωριστεί χοντρικά σε δυο θεματικές ενότητες (που μπλέκονται μεταξύ τους), η πρώτη αφορά στη διήγηση προσωπικών τους βιωμάτων ή ιστοριών εμπνευσμένων από αυτές κ η δεύτερη εξαντλείται σε ένα λούμπεν διδακτισμό. Και καλώς ή κακώς η πρώτη είναι αυτή που κερδίζει σεβασμό κ εντυπώσεις, η δεύτερη καλό θα είναι να ξεχαστεί όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Συνολική βαθμολογία : 5,1

Live video

An club 23-12-08

http://www.youtube.com/watch?v=Jy29OeMHy4M

* Το παρόν κείμενο συντάχθηκε από τον miloup *

ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ – ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ

Κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ενενήντα στα δυτικά της Αθήνας κυκλοφορούσε η φήμη για ένα ανεξάρτητο χιπ χοπ συγκρότημα, το οποίο κινούνταν ανάμεσα στα όρια αριστεράς κ αναρχίας. Το συγκρότημα έφερε το όνομα Αντίποινα κ στα κομμάτια της πρώτης τους ανεπίσημης δουλειάς (Πράξεις αντεκδίκησης), η οποία κυκλοφορούσε μόνο από χέρι σε χέρι, καταφέρονταν ενάντια σε μπάτσους, Βαρδινογιάννη, Λάτση, αποκήρρυσαν τη λογική της ΚΝΕ κ το πιο σημαντικό δεν ανήκαν σε καμιά από τις ήδη διαμορφωμένες hh κλίκες. Ήταν η εποχή που το lowbap γεννούσε διαρκώς μικρά συγκροτήματα, τα οποία μάλιστα δισκογραφούσαν σε EPs ή συλλογές, ενώ τα θυγατρικά της Ηχοκρατορίας συνέτασσαν το σκληρό πυρήνα του κοινού τους στηριζόμενα στην κόντρα με τα groups που έπαιρναν γραμμή από το Πέραμα. Το νεαρό σχήμα από την Πετρούπολη με τους 2 mcs με τα ελαφρώς γραφικά ψευδώνυμα (επικυρίαρχος κ αποστάτης), απέφυγαν να διαλέξουν στρατόπεδο, τραβώντας το δρόμο της μουσικής ανεξαρτησίας. Τα χρόνια πέρασαν, η στάση τους αυτή σε συνδυασμό με το ταλέντο τους έγινε αντιληπτή από το ιστορικό συγκρότημα των FFc, για να ξανασυναντήσουμε τη φωνή του Αποστάτη στο τραγούδι «Συνοπωσία» πλάι σε Κουρμένταλα, Χ-plicit και Έκπτωτο Άγιο. Στην καρδιά του 2008 οι συνθήκες είχαν ωριμάσει πλήρως για την κυκλοφορία της δεύτερης τους ολοκληρωμένης δισκογραφικής δουλειάς με τίτλο «Δύο Λόγια».

1. Είσοδος
Δυναμική είσοδος σε παραγωγή Crashfade με εμφανέστατες τις επιρροές από τις παραγωγές του Δημήτρη Πετσούκη των FFc, με επανάληψη του ονόματος του συγκροτήματος κ κάποια ικανοποιητικά σκρατς. Γενικώς, όχι ότι πιο πρωτότυπο. Το ενδιαφέρον είναι ότι σου δίνεται η αίσθηση μιας χολωμένης battle διάθεσης, σαν το σχήμα να είχε κάποια πράγματα κρατημένα πολύ καιρό μέσα του κ ήρθε η ώρα να τα βγάλει.
Βαθμός : 4

2. Σε ξαναζώ
Μίνι αυτογραφία του group από Αποστάτη κ Νίκο, μιλούν για την ώθηση κ τα κίνητρα που έδωσε το hh στη ζωή τους, ενώ φαίνεται ότι αναγνωρίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις της μη στράτευσής τους σε κάποια από τις κλίκες της εποχής. Ο Αποστάτης εύστοχα δικαιολογεί το όνομά του, καθώς όπως αναφέρει αποστάτησε από το στημένο σκηνικό που είχε διαμορφωθεί στη φάση (μια εξήγηση που είχα ανάγκη να ακούσω μιας κ ο ιστορικός αποστάτης της χώρας ακούει στο όνομα Μητσοτάκης.. - όχι η πιο κολακευτική συνειρμική ταύτιση). Στη συνέχεια παρουσιάζει τα υπόλοιπα μέλη (Νίκο, Στέλιο κ Γεράσιμο), κ μολονότι δεν ρολλάρει κ τόσο εντυπωσιακά, καταθέτει έμπρακτα κ με ειλικρίνεια την ψυχή του κ το πάθος του στο χιπ χοπ. Ο Νίκος συνεχίζει στο ίδιο ακριβώς μοτίβο, μιλάει για τη σκηνή κ πώς την εκμεταλλεύτηκαν οι επίδοξοι εραστές της, αλλά κ για την επιλογή του να μείνει μακριά από τις έριδες που έχουν αναπτυχθεί. Ανεξάρτητα από το αν τα Αντίποινα νιώθουν δικαιωμένα για τη στάση τους, το σίγουρο είναι ότι πείθουν πως αν το ξαναζούσαν, πάλι την ίδια ντόμπρα κ ξάστερη στάση θα κρατούσαν.
Βαθμός : 4

3. Κλείνω τα μάτια
Τραγούδι σταθμός για την πορεία του group. Σκηνοθέτης από FFc κ Νικόλας από Razastarr, σαν πατρικές φιγούρες σκύβουν πάνω από τα νεαρά Αντίποινα κ συμβολικά τους δίνουν το δαχτυλίδι της διαδοχής. Οι εκπρόσωποι της παλιάς γενιάς, με όλο το ειδικό βάρος της καλλιτεχνικής τους αξίας, εγγυώνται για το ήθος κ το χάρισμα των 2 νέων, κλείνουν τα μάτια σε ό,τι τους ενοχλεί, ενώ ταυτόχρονα κλείνουν το μάτι στον ακροατή για να δώσει μια ευκαιρία σε όσα έχουν να πουν Αποστάτης κ Νίκος. Από το αγχωμένο ραππάρισμα του Σκηνοθέτη στην αισθαντική φωνή του Νικόλα, από το αργό τέμπο της μουσικής σε όλο το κομμάτι, σε ένα τσαμπουκαλεμένο dram n bass κλείσιμο, από τη γαλήνη που σου χαρίζει η εσωτερική αναζήτηση («αφού έχεις σάρκα, πώς γίνονται οι σχέσεις σου να ‘ναι μαρμάρινες?»), στο χαμό που γίνεται στα live όταν κοινό κ Αποστάτης φωνάζουν «Κι απλά τα μάτια κλείνω, κι απλά τα μάτια κλείνω»..
Βαθμός : 7

4. Άσε με να μεθώ
Η ναυαρχίδα του δίσκου, το «Άσε με να μεθώ», γρήγορα ξεχώρισε κ αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό των Αντίποινων κ όχι μόνο. Πάνω στη νωχελική παραγωγή των No Name κ Crashfade, με τα τσέλα κ τα metal samples να δημιουργούν μια μεθυστικά ζεστή ατμόσφαιρα, Νίκος κ Αποστάτης περιγράφουν μια απενεχοποιημένη σχέση με το αλκοόλ, μιλάνε για όνειρα φιλτραρισμένα από το ποτό, για τη διαδρομή μεταξύ καταστροφής κ γιατρειάς, πάντα υπό το πρίσμα της ελεύθερης επιλογής. Ποιος μπορεί να κατηγορήσει τον καλλιτέχνη που ενδεχομένως με αφορμή ένα προσωπικό του βίωμα κάποτε έπνιξε τον πόνο του σε ένα μπουκάλι κ κάποια στιγμή θέλησε να γράψει για αυτό? Ποιος βέβαια δεν αντιλαμβάνεται πως το πιθανότερο είναι ότι κανένα πρόβλημα του δεν λύθηκε σε μια νύχτα μέθης..
Ωδή στο αλκοόλ ή στη ζωή? Κάποτε οι Ζωντανοί Νεκροί αποθέωναν το χόρτο κ κατηγορήθηκαν σκληρά για αυτό. Όταν οι FFc μαζί με σύσσωμη την τότε Ντάστχετζ Κλικ ερμήνευαν το «Νέος τρόπος σκέψης», η κριτική που τους έγινε ήταν σαφώς ηπιότερη, ακόμα κ αν σκεφτεί κανείς πως η υπερβολική χρήση αλκοόλ έχει αποδεδειγμένα καταστροφικότερες συνέπειες από το χασίς. Μάλιστα, αν η θεωρία της μίμησης του mc πρότυπο έχει κάποια βάση, τότε σίγουρα ο νέος τρόπος σκέψης ήταν κατά πολύ πιο επικίνδυνος, καθώς ήταν άλλο να ακούς τον Τυμβωρύχο να μιλάει για τις υπερφυσικές ιδιότητες που χαρίζει το μαύρο στον εκκολαπτόμενο mc κ άλλο να ακούς από τα χείλη του Ρυθμοδαμαστή πως ο τρόπος για να αντέξεις είναι το μεθύσι. Τα Αντίποινα φαίνεται κληρονόμησαν ανάμεσα στα πολλά καλά κ κάποια ελαττώματα των πνευματικών τους πατέρων, καθώς με μια πρόχειρη προσέγγιση παρατηρεί κανείς πως η αγάπη για το ποτό κατέχει περίοπτη θέση στη θεματολογία του δίσκου. Το «Άσε με να μεθώ» δεν είναι απαραίτητα το «Βάλτε να πιούμε» (Διάφανα Κρίνα) της δεκαετίας, ωστόσο κατάφερε να περάσει με ευχέρεια τη θλίψη κ το συναίσθημα των δημιουργών στους ακροατές του με αποτέλεσμα να αποτελέσει τη μεγαλύτερη επιτυχία του δίσκου.
Βαθμός : 9

5. Καθρέφτης
Νίκος Παπουτσής μόνος του, φιλοσοφεί, με αφορμή την εσωτερική του αναζήτηση, απευθύνεται άμεσα στον ακροατή κ τον καλεί να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Ο λυρισμός της σκέψης του καλλιτέχνη ταξιδεύει μέσα από όμορφους στίχους «Δώσε φωνή στην ψυχή κ άσ’ τη να μιλήσει, δώσε στα λόγια ζωή κ άσ’ τα να ζήσουν» κ από τα παιχνίδια με το rap κ το κάπως επιφυλακτικό τραγούδισμα. Ο ερμηνευτής κοιτάζει τον καθρέφτη κ μπορεί περήφανα να κάνει την αυτοκριτική του. Ίσως αν δεν ήταν τόσο συγκρατημένος ή αν μια πιο έμπειρη φωνή τον συνόδευε με το τραγούδι της, τότε θα μιλάγαμε για ένα πολύ καλύτερο κομμάτι. Εμφανείς κ οι επιρροές από Razastarr.
Βαθμός : 4

6. Ευχή σ’ ένα αστέρι
Ήχοι που δεν πολύ συναντάς σε κλασσικά hh κομμάτια από Crashfade κ Αποστάτη, με τον δεύτερο να παίρνει τη σκυτάλη κ να εξωτερικεύει σκέψεις κ συλλογισμούς που συγκροτούν μέρος της κοσμοαντίληψής του. Εμπνεόμενος από τη φύση κ τις ομορφιές της, πλέκει το μύθο της ευχής που μπορεί να πραγματοποιηθεί μετά την πτώση ενός αστεριού με τις δικές του ανάγκες κ αναζητήσεις. Ο κατά στιγμές απλοϊκός στίχος («αναπολώ τα καλά κ τα κακά ..») αποδυναμώνει αρκετά μια πρωτότυπη θεματολογία, ενώ αυτό που σίγουρα μένει είναι η επαναλαμβανόμενη λούπα στην οποία βασίζεται μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μουσικές που έχουν ακουστεί στο χώρο. Κουραστικά τα γεμίσματα του Αποστάτη στη φωνή του, ειδικά τα συνεχή τραβήγματα στην τονισμένη λήγουσα («θέλω πια να εκφραστώώώώ..»).
Βαθμός : 5

7. Απλά
Να ένα κομμάτι χωρίς samples που ξεχωρίζει για την παραγωγή του. Κλασσική κιθάρα από τον Crassfade κ τζουράς από τον Αποστάτη σε μια σύνθεση απλά δομημένη, αλλά κ ταυτόχρονα πολύ έξυπνη. Ο Γιώργος ξεκινάει αφηγούμενος τους χίλιους δυο παράγοντες που γεμίζουν με άγχος την καθημερινότητα μας, κάνει πάσα στον Νικόλα των Razastarr (στη 2η συμμετοχή του στο lp) ο οποίος σαν ευρυμαθής δάσκαλος περιγράφει με μορφή παραβολής την ιστορία ενός πλούσιου λίγο πριν το θάνατο, για να φτάσουμε στο Νίκο που με το ταχύ κ ρυθμικό του rap απογειώνει το κομμάτι αναδεικνύοντας την αξία των μικρών καθημερινών στιγμών χαράς κ ξεγνοιασιάς. Στιγμές που οι περισσότεροι λόγω των ρυθμών της ζωής δεν εκτιμάμε, στιγμές απλές που θα έπρεπε να είναι περισσότερες. Το κομμάτι γεννάει ακατάπαυστα εικόνες στο μυαλό του ακροατή με αποκορύφωμα το κλείσιμο με το τζουρά όπου κάλλιστα θα μπορούσε μια παρέα να βρίσκεται σε ένα ζεστό κ οικείο χώρο καθισμένη στο πάτωμα, να ανατρέχει σε σκηνικά από το παρελθόν κ να απολαμβάνει τη γλυκιά αιωνιότητα των μικρών αυτών στιγμών.
Βαθμός : 9

8. Καταβόησις
Μπαγλαμάς, μπουζούκι κ μπάσο δένουν άριστα με τα προστιθέμενα drums, δημιουργώντας ουσιαστικά την πρώτη επιτυχημένη ένωση των 2 ιστορικά underground μουσικών ρευμάτων, του ρεμπέτικου κ του hh. Κατά καιρούς αρκετοί παραγωγοί είχαν αποπειραθεί να τα παντρέψουν, με συνηθέστερο αποτέλεσμα στην καλύτερη περίπτωση το κιτς. Στο καταβόησις η παραγωγή του Αποστάτη (στην πρώτη του παραγωγική προσπάθεια) είναι απλά καταπληκτική κ σου δίνει την εντύπωση ότι πραγματικά το να δένεις ρεμπέτικο, hh κ ska punk είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στο μουσικό πλανήτη. Αν κάνουμε πως δεν ακούσουμε την πρώτη αγριεμένη κραυγή του mc, η ερμηνεία είναι τέλεια δεμένη με τον ήχο, σε ένα κομμάτι που αποτελεί το πρώτο συνολικό κράξιμο από τα Αντίποινα προς όλους τους ξεπουλημένους της hh σκηνής. Η μία αλήθεια διαδέχεται την άλλη, το χώσιμο πέφτει άφθονο, για να καταλήξουμε στον στίχο ορόσημο του Ρυθμοδαμαστή «Όλοι μάγκες στα λόγια, μα ποτέ λίγη δράση».
Πριν γράψω μια κριτική συνηθίζω να ακούω το δίσκο τουλάχιστον μια βδομάδα σε καθημερινή βάση στο δρόμο για τη δουλειά. Το καταβόησις είναι το track το οποίο άκουσα περισσότερες φορές καθώς το απολάμβανα για την καινοτόμα εναλλακτικά ντοπέ παραγωγή του. Το «ραπ-μπέτικο» που λανσάρει ο Εισβολέας ίσως γίνει κάτι παραπάνω από μόδα στους hh κύκλους, καθώς ο μιμητισμός ευδοκιμεί στο χώρο, όμως δεν πρέπει να αγνοούμε την πρωτοπορία των Αντίποινων. Ίσως αν ο στίχος δεν αναλωνόταν στο μικρόκοσμο του hh, αλλά καταπιανόταν με θέματα που αφορούν σε ένα ευρύτερο κοινό, ίσως το κομμάτι να μπορούσε να κάνει το μεγάλο άνοιγμα ταξιδεύοντας με ανάλογη επιτυχία σε κοινό διαφορετικών μουσικών προτιμήσεων. Προς το παρόν πάντως, το τραγούδι εξελίσσεται στη νέα σημαία του group, καθώς στη live εκτέλεση, κιθάρα, τζουράς, cajon, ηλεκτρικό βιολί κ πλήκτρα μαζί με τη φωνή των 2 mcs συνθέτουν μια εξαίσια παράσταση, μοναδική για το χώρο.
Βαθμός : 9

9. Scratchlude
Ποτέ δεν ήμουν fan των κατά καιρούς εμφανιζόμενων σε hh δίσκους πρελούδιων, ιντερλούδιων ή ακόμα κ .. σκρατσλούδιων. Στο συγκεκριμένο track όμως, ο Crashfade κάνει επίδειξη της υψηλής τεχνικής κατάρτισης που τον διακατέχει κ καταξιώνεται ως ένας από τους πλέον ταλαντούχος παραγωγούς που εκτελεί παράλληλα χρέη dj. Τρελά beats σε νεοϋορκέζικο ύφος, με μια λούπα που κάποτε κυκλοφορούσε ελεύθερη στο πολυπαιγμένο soundtrack του “Kill Bill” του Ταραντίνο κ ένας dj που θα ‘βαζες στοίχημα ότι έχει τα κότσια κ τα skills να τα βάλει με οποιονδήποτε συνάδελφό του σε ένα dream battle of the djs της ελληνικής σκηνής.
Βαθμός : 5

10. Καληνύχτα hiphop
Όταν ο Νίβο έλεγε καλημέρα Ελλάδα, τα Αντίποινα καληνύχτιζαν το hiphop με ένα ευφυές battle ενάντια σε P.Diddy wannabe mcs. Μετά από μια ενδιαφέρουσα σπασμένη από άποψης ροής εισαγωγή κ ένα συνεχές χώσιμο από σκληρές ατάκες από τον Αποστάτη ενάντια στην παρηκμασμένη σκηνή, το track καταλήγει σε ένα μηδενιστικό «είναι μπουρδέλο το χιπχοπ». Δυστυχώς το κουπλέ του Νίκου εμφανίζεται συγκριτικά αδύναμο μιας κ λείπει η ατάκα που τραβήξει την προσοχή, στοιχείο που υπάρχει σε αφθονία στο 1ο κουπλέ. Ίσως είναι θέμα αντίληψης, βέβαια. Η μουσική του No Name για άλλη μια φορά κλέβει την παράσταση.
Βαθμός : 5

11. Δυο λόγια
Ο 95χρονος παππούς του Γιώργου Νίκα κράζει για 50 sec τους πολιτικούς της χώρας πάνω σε μια νοσταλγική ήρεμη μουσικούλα κ ο υπογράφων κάνει σοβαρή προσπάθεια για να αντιμετωπίσει αυτή την επιλογή με σεβασμό κ ψυχραιμία.. Δεν κρίνω τις απόψεις του ανθρώπου (εξάλλου δίκιο έχει σε όσα λέει), αλλά την ιδέα να βάλεις έναν ηλικιωμένο να σου κάνει ανάλυση της πολιτικής κατάστασης της χώρας πριν από το μοναδικό πολιτικό κομμάτι του δίσκου, κάπως μου κάθεται. Δεν ξέρω, ίσως η οργή που έβγαζαν τα Αντίποινα στο «Πράξεις αντεκδίκησης» να ξεθύμανε λόγω ηλικίας ή καταστάσεων, μπορεί να θέλησαν να πουν κ κάτι διαφορετικό (πράγμα θεμιτό), αλλά πριν το πιο δυνατό βαρβάτο σου κομμάτι δεν βάζεις μια φωνή από το παρελθόν απλά για να διαπιστώσει ότι όλα είναι χάλια κ δεν έχει αλλάξει κάτι. Στον προηγούμενο δίσκο τους οι δημιουργοί εμπνέονταν από το Σιάτλ, τη Γένοβα κ τα κινήματα που έρχονταν από το μέλλον, τώρα ξεκινούν το «Δυο Λόγια» με το κήρυγμα του παππού στο Γιώργη..
Μετά την εισαγωγή όλα στρώνουν, καθώς το ραπ πιάνει απίστευτα επίπεδα αποδεικνύοντας πως οι 2 mcs έχουν κ τα skills κ τα flows που μεγάλο μέρος της hh κοινότητας αναζητά, ενώ ο στίχος είναι πραγματικά δυνατός κ συγκροτημένος. Το μισό λεπτό επίδειξης του dj στη μέση του τραγουδιού δίνει την αίσθηση μιας μουσικά επαναστατημένης ομάδας όπου υπάρχει ελευθερία έκφρασης έξω από τα πολυβαδισμένα μονοπάτια των hh συνταγών, ενώ για άλλη μια φορά μπάσο beat κ sample από το «Όσοι γίνουν Πρωθυπουργοί» του Βαμβακάρη δένουν τέλεια μεταξύ τους.
Στα φάλτσα του κομματιού η αναφορά στη μασονία. Από τη στιγμή που αναγνωρίζεται ότι η εκμετάλλευση προέρχεται από τους καπιταλιστές, γιατί ο hhper να αναπαράγει παραμύθια για στοές, άβατα κτίρια κ θρησκευτικές συμμαχίες, παραγνωρίζοντας ότι πρόκειται για κάστες ίδιων εκμεταλλευτών όπως οι υπόλοιποι που απλά ντύνουν τη δράση τους με ένα ηλίθιο πέπλο μυστηρίου κ τρόμου? Το ίδιο λάθος το έκανε κάποτε ο bdf στα τραγούδια των activemember κ αργότερα έτρεχε να αλλάξει τους στίχους του. «Μασόνοι στο σκοτάδι, να στήνουνε κανόνες» έλεγε στο «Στα λάθη τους χαμένος» την ώρα που στο εσώφυλλο από το «Μεγάλο Κόλπο» έγραφε “Active Member thank God”. Όταν ξέκοψε με το όπιο της θρησκείας, οι μασόνοι στα live τουλάχιστον μετονομάστηκαν σε «μαλάκες».
Άλλο ένα επουσιώδες ίσως στοιχείο, που θα ήθελα για την ιστορία να επισημανθεί είναι ότι ο Βαμβακάρης εκτός από αυθεντική πενιά, είχε κ αυθεντική γροθιά, τη δύναμη της οποίας γεύονταν πολύ συχνά η γυναίκα του.. Απλά για να μην ηρωοποιούμε τους πάντες..
Στο τέλος του track ακούμε πάλι τη γνώριμη gay μουσικούλα, γεγονός που σηματοδοτεί τη συνέχεια του κραξίματος του παππού, το οποίο μάλιστα καταλήγει στην επανάληψη του λήμματος «ψήφο .. ψήφο .. ψήφο», σβήνοντας σιγά σιγά κ περνώντας υποσυνείδητα μηνύματα αποχής από τις εκλογές….. ΚΙΤΣ ALLERT !! Sorry, αδέρφια, αλλά μόλις πυροβολήσατε το καλύτερό σας κομμάτι..
Βαθμός : 8

12. Σκηνοθετική Αποστασία
Ο Ρυθμοδαμαστής έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση – κρίμα για τα Αντίποινα που θα είχαν μια ακόμη ιστορική συμμετοχή – κ το κενό καλείται να το καλύψει ο Δημήτρης Πετσούκης. Η μεγαλύτερη μερίδα του hh κοινού δεν μπορεί να χωνέψει το ότι ο Σκηνοθέτης αδυνατεί να δαμάσει το ρυθμό κ να σκίσει τους hh αιθέρες προκαλώντας την απόλυτη ηδονή σε ένα υποκριτικό κοινό που ποτέ δεν λάτρεψε τους FFc όσο θέλει να δείξει τώρα με επικλήσεις επιστροφής προς τον hh μεσσία (..αλλά αυτό είναι άλλη μεγάλη κουβέντα). Σε πείσμα των επικριτών του ο Πετσούκης τα χώνει κ η φωνή του είναι τόσο χαρακτηριστική που ξεχωρίζει θετικά από μόνη της, κερδίζοντας την προσοχή των ακροατών που αναζητούν το καινούριο. Συγχαρητήρια στο δημιουργό που παραμένει ανήσυχο πνεύμα κ διαρκώς αναζητά την Ιθάκη του, θλίψη για το δημιουργό που πιστεύει πως τη βρήκε κ μάλιστα βρωμάει λιβάνι.
Βαθμός : 6

13. Μια σταγόνα Hip Hop
Άλλο ένα προσωπικό κομμάτι από τον Αποστάτη στο οποίο αναφέρεται στο μικρόβιο που τον μόλυνε με την αρρώστια της αγάπης για το rap. Ξεκάθαρη η στάση του mc, για άλλη μια φορά νιώθει την ανάγκη να διαχωρίσει τη θέση του από το συρμό. Πολύ καλά τα φωνητικά στο τέλος από την Ηρώ Φορτώση, η οποία ίσως θα έπρεπε να είχε αξιοποιηθεί περισσότερο όχι μόνο στο συγκεκριμένο track, αλλά κ σε ολόκληρο το lp. Όποιος γουστάρει τις παράξενες εκπλήξεις, ας googlάρει το όνομά της κ να δει με ποιο τρόπο συνέχισε την καριέρα της. Σίγουρα οι περισσότεροι δεν το είχαν δει να έρχεται ..
Βαθμός : 5

14. Άδειο μου μπουκάλι
Το sample από blues του 20 μπαίνει στο live κ το ακροατήριο των Αντίποινων γίνεται μαλλιά κουβάρια υψώνοντας ψηλά τα ξύδια του. Κομμάτι ύμνος στο αλκοόλ – ξεκάθαρα – σε πολύ δυνατό τέμπο, ενοχικά ευχάριστο ή μάλλον χωρίς καμιά ενοχή οι δημιουργοί αφηγούνται το πώς έμπλεξαν στη φάση του ποτού κ των μεθυσιών. Το ζήτημα του αλκοόλ λογικά το εξάντλησα με αφορμή το «Άσε με να μεθώ», άρα ας βάλουμε το τραγούδι δυνατά κ ας το απολαύσουμε. «Σε σένα άδειο μου μπουκάλι..». Αυτό είναι το πιο εύκολο. Το δύσκολο είναι να ακολουθήσεις τον Αποστάτη στο παλαβό rollάριμα που επιτυγχάνει, πιάνοντας στα 4/4 του ρυθμού ταχύτητα 8/4.
Βαθμός : 8

15. Σαν όνειρο
Ένας κακόβουλος ομοφοβικός θα μπορούσε να καταγγείλει το τραγούδι ως ωδή προς την ομοφυλοφιλία .. Πλάκα κάνω, αλλά ο πειρασμός ήταν μεγάλος. Η παιδική φιλία που όχι μόνο κρατάει ως σήμερα, αλλά μετασχηματίζεται σε καλλιτεχνική συνεργασία έχει μεγάλη αξία, ιδιαίτερα σε μια εποχή που τα συγκροτήματα διαλύονται το ένα μετά το άλλο κ ο ατομικός δρόμος παρουσιάζεται ως ο πιο συμφέρων.. Το συναίσθημα αυτό μεταφέρεται στους στίχους όπου με αφοπλιστική ειλικρίνεια περιγράφεται η σχέση των 2 mcs . Στο τέλος η φωνή της Ηρούς Φορτώση κλέβει παράσταση, εντυπώσεις κ σκέψεις του ακροατή σε μια πολύ όμορφη ερμηνεία.
Βαθμός : 7

16. Outro
Άλλη μια έκπληξη καθώς το συγκρότημα μας αποχαιρετά επισήμως με ένα βορειοευρωπαϊκό ήχο από γκάιντες βουτηγμένο στο οξύ πνεύμα του Crassfade. Βαθμός : 4

17. Κρατάμε το ρυθμό
Το πρώτο από τα 2 bonus tracks του δίσκου σε εντελώς διαφορετικό ύφος. Ο μέσος hhper ξινίζει τα μούτρα του στο άκουσμα του κομματιού καθώς έχει μεγαλώσει με το στερεότυπο rap της γενιάς του. Όσοι βέβαια έχουν λατρέψει τον Afrika Bambataa ή τουλάχιστον γουστάρουν να επαίρονται ότι είναι οπαδοί της oldschool καλά θα κάνουν να εκτιμήσουν τα προσεγμένα vocoder ρομποτικά φωνητικά βγαλμένα κατευθείαν από ταινία δεκαετίας 80 με τον Στηβ Ντούζο να κουνάει ρυθμικά την κοιλιά του φλερτάροντας skinny γκομενάκια.. Μην ψάχνετε για τον καλό στίχο, απολάυστε. Α, εγώ δεν είμαι φαν της παλιάς σχολής, ούτε του Μπαμπάτα..
Βαθμός : 4

18. Για όσα ελπίζω (break mix)
Crashfade κ Αποστάτης αλλάζουν την Παναγία του ιστορικού κομματιού των FFc υπό τις ευλογίες του στιχουργού Δημήτρη Πετσούκη. (Τι? Δεν έγραφε τους στίχους ο Κουρμένταλας??). Το αποτέλεσμα κ πάλι εντελώς διαφορετικό, ακόμα κ από το προηγούμενο track. Τα αυθεντικά b-boys (κ όχι G-boys) θα το λατρέψουν.
Βαθμός : 4

Συμπερασματικά
Τα Αντίποινα κυκλοφορούν το lp τους μόνα τους, χωρίς το νταβατζιλίκι κάποιας εταιρίας κ μόνο γι’ αυτό αξίζουν συγχαρητήρια. Το «Δύο Λόγια» είναι ένας δίσκος γεμάτος από καινοτομίες (περισσότερα ζωντανά όργανα από samples, ρεμπέτικο rap, electro-rap, ποικιλία ήχων), έντονο συναίσθημα, λυρισμό κ προσωπικές εξομολογήσεις. Το συγκρότημα ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα της γενιάς του καθώς παρουσιάζει ένα στρατηγικό πλεονέκτημα που τα περισσότερα groups της σκηνής υποτιμούν. 2 djs – 2 παραγωγοί, Crashfade κ No Name σε διπλούς ρόλους γεμίζουν τις μουσικές με τα προσωπικά τους ετερόκλητα στοιχεία αναδεικνύοντας κ το ρόλο του δισκοθέτη κ του hh παραγωγού. Το ήθος κ το ταλέντο των τεσσάρων Αντίποινων δεν αμφισβητείται κ έχοντας ακούσει δείγματα από την επόμενη δουλειά τους, το μόνο σίγουρο είναι πως θα βελτιωθούν ακόμα περισσότερο σηκώνοντας στις πλάτες τους το δυσθεώρητο βάρος της διαδοχής της FFc/Razastarr legacy.

- Το cd «Δυο Λόγια» κυκλοφορεί κανονικά στα δισκοπωλεία σε πολύ χαμηλή τιμή, όπως κ στα lives του group σε ακόμα χαμηλότερη.
- Επικοινωνία με τα Αντίποινα στο www.myspace.com/antipoina

Συνολική Βαθμολογία : 5.9

Live Video
Τα Αντίποινα παρουσιάζουν το «Δυο Λόγια» στο Rodeo την ημέρα που η Madonna παίζει playback στο ΟΑΚΑ. O Σκηνοθέτης δυστυχώς λείπει λόγω ασθένειας, ωστόσο Νικόλας, Everlast, Έκπτωτος Άγιος κ Feel’ In είναι εκεί συνθέτοντας μια πολύ όμορφη κ συνάμα ιστορική βραδιά. H tiiinewzfilms βρίσκεται εκεί καλύπτοντας το live κ μετά από ένα mini πετσόκομα / μοντάζ προσφέρει ένα απόσπασμα από την εκδήλωση.

http://tnfilms.gr/m.php?cat=products&m=products&op=viewproduct&pid=9

* Το παρόν κείμενο συντάχθηκε από τον miloup *

ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ – ΑΠΟ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΓΥΡΙΣΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ

Την εποχή που όλοι σχεδόν πίστευαν πως έχει επέλθει πλήρης κορεσμός στην ελληνική hh σκηνή, ένα σχήμα αρκετά διαφορετικό από τα υπόλοιπα, κάνει την εμφάνισή του ταράσσοντας τα εκνευριστικά ήρεμα νερά του χώρου. Με καινούρια θεματολογία, διαφορετική αισθητική και πάνω από όλα εισάγοντας ένα νέο ήθος στην wannabe american hh κοινότητα, οι Ψυχόδραμα γρήγορα ξεχωρίζουν από το σωρό κ χτίζουν σιγά σιγά το δικό τους μύθο. Τα κομμάτια τους προκαλούν κυρίως θετικά σχόλια από ένα κοινό που μπούχτισε από στημένα battle κ δίσκους κόπιες ο ένας του άλλου, με αποτέλεσμα όλοι να περιμένουν το επόμενο βήμα του group.

Από τη μέρα που ανακοινώθηκε ότι θα κυκλοφορήσει προσωπική δουλειά από τον Άγνωστο Χειμώνα, πολύς κόσμος πραγματικά ανυπομονούσε για εκείνη τη στιγμή. Έτσι, το Δεκέμβρη του 2008, ο Άγνωστος Χειμώνας κυκλοφορεί μέσω internet κ πάντα δωρεάν, το δίσκο με τον περίεργο τίτλο «Από τη νύχτα που γύρισα τον Ήλιο».

1. Για μένα (Intro)

«H ζωή μας είναι άσκοπα λαχανικά, σε κανονισμένες απεργίες, ρουφιάνους κ περιπολικά. Γι’αυτό σου λέω! Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε, να μην την κοπανίσουμε, ΝΑ ΖΥΓΙΑΣΤΟΥΜΕ, μην ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας, ΡΕΕ!!».

Η φωνή της Κατερίνας Γώγου κατευθείαν μέσα από την ταινία «Παραγγελιά» και τον εσωτερικό κόσμο της γυναίκας σύμβολο του αντικομφορμισμού, τρυπάει τα αυτιά του ακροατή κ τον προειδοποιεί πως δεν πρόκειται να ακούσει ένα συνηθισμένο δίσκο. Η επιλογή της συγκεκριμένης καλλιτέχνιδας κ του συγκεκριμένου αποφθέγματος δίνει το στίγμα των όσων συμβαίνουν στο μυαλό του Α.Χ. κ όσων θέλει να εκφράσει. Κλοτσιά στο στομάχι το intro, μαγνητίζει τα ερυθρά αιμοσφαίρια του ακροατή συσσωρεύοντάς τα στο κεφάλι του, τον βγάζει έξω τα ρούχα του, έξω από τα μικροαστικά του όρια κ του προκαλεί σύγχυση για το αν αξίζει η παξ ρομάνα που επέβαλαν μέσα του. Ω ναι, ο Γιώργος είναι πονηρός, διεισδυτικός, είναι κ ευφυέστατος κ συνθέτει / σκηνοθετεί την πιο ολοκληρωμένη συγκλονιστική εισαγωγή που έχει ακουστεί σε ελληνικό δίσκο – κ δεν αναφέρομαι μόνο στον στενό κύκλο του hh. Ο δημιουργός πιάνει το νήμα από το ελληνόφωνο punk της δεκαετίας του 80, όπου θυμός, πολιτικοποίηση κ έλλειψη ιδιαίτερων μουσικών γνώσεων συγκρούονταν στην εποχή της απόλυτης ενσωμάτωσης, συνδέοντας το στο σήμερα, όπου η εφιαλτική συναίνεση χρειάζεται την απελπισμένα οργισμένη φωνή του για να σπάσει. Ο λευκός λύκος της underground hh σκηνής δηλώνει την αλληλεγγύη του σε φίλους κ αδέρφια, χωρίς παράλληλα να ξεχνά να εκτοξεύσει προς κάθε επίδοξο εχθρό του το καθαρό σαν το νερό μίσος του. Χωρίς γελοία μπινελίκια ή ψευτοαπειλές σε ένα τρίστιχο τσουβαλιάζει όλες τις ξεφτιλισμένες φιγούρες του χώρου, ξεστομίζοντας την απλή, πικρή αλλά κ ανομολόγητη αλήθεια:

«Η μουσική σε κανένα πούστη δεν ανήκει,

ΓΑΜΩ ΤΟ ΕΝΩΜΕΝΟ ΣΑΣ HIPHOP ΤΣΙΦΛΙΚΙ,

αλληλογλύφεστε μπας κ βρείτε πια τη δόξα που σας λείπει».

Μην περιμένετε κάποιος θιγμένος Έλληνας mc - αφού διώξει τη μύγα από πάνω του - να τολμήσει να απαντήσει, κυρίως σε αυτό το υψηλό επίπεδο. Κ το καλύτερο diss είναι αυτό που δεν έχει απάντηση.. Εμπνεόμενος από το χαμόγελο ενός μικρού παιδιού κ το κεφάλι ενός φασίστα που σπάει σε 1000 κομμάτια, εμπιστευόμενος τα πιο πρωτόγονά του ένστικτα, αλλά κ την ατάκα του παππού του, μας παρακινεί να ουρλιάξουμε μαζί του «Κράτα Γιώργο, κράτα Γιώργο, ΚΡΑΤΑ!». Κ όντως το μόνο που έχει να φοβηθεί αυτό το παράξενα υπέροχο 25χρονο μυαλό είναι μην κρατήσει, να μην αντέξει κ να σπάσει, απογοητεύοντας όλο αυτό τον κόσμο που ήρθε σε πνευματικό οργασμό νιώθοντας στην ολότητά του το χτύπημα της δύναμης του τραγουδιού. Κράτα Γιώργο, κράτα, όσος χρόνος κ αν περάσει.

Βαθμός : 10

2. Άρρωστης εικόνας

Το ήδη γνωστό κομμάτι μετά τη «διαρροή» του στο διαδίκτυο κ από το αρκετά διαδεδομένο videoclip του, εμφανίζεται σε μια ακόμη υποτίθεται βελτιωμένη έκδοση. Έχω την αίσθηση πως σε αυτή την εκτέλεση ο mc κρατιέται κάπως για να μείνει στα μέτρα, χάνοντας έτσι μέρος του ωμού ανεπεξέργαστου feeling που έδινε η πρώτη εκδοχή. Σίγουρα πολλοί fans των Psychodrama 07 απογοητεύτηκαν, καθώς το συγκεκριμένο κομμάτι το είχαν λιώσει κ περίμεναν κάτι καινούριο που θα αντικαθιστούσε την επιτυχία του, γεγονός που βέβαια δεν είναι ικανό από μόνο του να μειώσει την αξία του. Οι στίχοι είναι αριστοτεχνικά επιλεγμένοι κ πλεγμένοι ένας προς έναν κ σίγουρα αξίζει να τους ακούσει κανείς ξανά κ ξανά, ακόμα πιο προσεκτικά για να πιάσει ακόμα ένα νόημα που έχασε λόγω της ταχύτητας του rap. Στις γωνίες του μυαλού του καλλιτέχνη υπάρχουν αναμφισβήτητα άρρωστες εικόνες, μπατσικά καμένα, παιδικές χαρές με βρέφη κρεμασμένα, θάνατος, μίσος κ φυσικά αγώνας. Αγώνας εσωτερικός αλλά κ πραγματικός, απέναντι στην εξουσία κ τους υπερασπιστές της. Εξάλλου σύμφωνα με τον Α.Χ, οι κανόνες πέφτουν μαζί με τις βιτρίνες ..

Βαθμός : 10

3. Παίρνω αναπνοή

Αφού πικρόχολα επισημάνω το ορθογραφικό λάθος του οπισθόφυλλου του δίσκου (νόμιζα πως τέτοια λάθη ανήκουν αποκλειστικά στους απόφοιτους της μεγάλης των ΖΝ σχολής), να δώσω συγχαρητήρια σε αυτόν που επέλεξε τραγούδι που μας εισάγει στο beat. “Words disappear, words weren’t so clear, only echoes, passing through the night” ακούμε από το «There is an end» των Greenhornes κ της Holly Golightly, τραγούδι που κατείχε περίοπτη θέση στο soundtrack της ταινίας «Broken flowers» του Τζιμ Τζαρμους (αλλά κ στη διαφημιστική καμπάνια γνωστής εταιρίας τζην). Τι? Garage rock?? Οι hhpers δεν ακούνε αποκλειστικά rap κ αυνανίζονται στον καθρέφτη κάθε φορά που βλέπουν το 8mile?? Συνάδει η ζωή στα στενά με κάτι άλλο εκτός από gangstarap k How high? .. Μετά λοιπόν από την μελαγχολική είσοδο, ο ΑΧ παίρνει αναπνοή κ ραππάρει σε ταχείς ρυθμούς, με αποτέλεσμα να χάνονται ή να μην ακούγονται καθόλου αρκετοί στίχοι του. Ο δημιουργός βιώνοντας τα χρόνια της σύγχρονης χολέρας, προσπαθεί να πάρει ανάσα κ ταυτόχρονα επιχειρεί ο ίδιος να γίνει καθαρός αέρας για τους γύρω του. Το θετό παιδί της λύσσας το παραμελημένο, μολονότι έχει επίγνωση της ματαιότητας του εγχειρήματός του, αλλά κ της φθοράς στην οποία υπόκειται («επιμένω να χτυπάω ένα μαχαίρι ακονισμένο»), παλεύει κοιτάζοντας στα μάτια τον εχθρό του κ με τη φλόγα της καρδιάς του επιλέγει τη σύγκρουση από τη συναίνεση («Προτιμώ, προτιμώ, προτιμώ να ‘μαστε ξένοι, παρά στο θρόνο μαζί σου καθιστά παραλυμένοι .. κ νεκροί».). Πολύ καλό κομμάτι με τον mc σε διάθεση για παιχνίδια στο rap του κ με τη συνήθη κ αγαπημένη του τακτική της επανάληψης κ παραμόρφωσης των λέξεών του, like echoes passing through the night.

Βαθμός : 7

4. Ένα μέρος φωτεινό

Τα τρία προηγούμενα tracks διαπνέονται από ένα εμφανέστατο έντονο λυρισμό, όμως το «Ένα μέρος φωτεινό» είναι το κομμάτι στο οποίο το rap συναντά την ποίηση. Ο δημιουργός ανατρέχει σε ένα μέρος φωτεινό, πιο ζεστό, στο οποίο καταλήγει όταν ξεσπάει κ αιμορραγεί. Ένα μέρος το οποίο τον περιβάλλει με θαλπωρή, ζεστασιά, τον αναζωογονεί κ του δίνει δύναμη να συνεχίσει. Είναι απίθανο να μαντέψει κανείς αν αυτό το μέρος για το στιχουργό είναι μια κατάσταση γαλήνης, μια ανάμνηση ή κάποιο φυσικό πρόσωπο, όπως μια γυναίκα, ένας φίλος ή η μητέρα. Την ώρα που άλλοι Έλληνες mcs έχουν κατά καιρούς ξεπουλήσει τη σχέση τους με τα συγγενικά τους πρόσωπα σε στίχους έκκλησης συμπάθειας κ προώθησης ενός πιο πολύπλευρου κ ευαίσθητου προφίλ ή πουλάνε έρωτες αντιγράφοντας λαϊκοpop νόρμες, ο Α.Χ. κωδικοποιεί τα συναισθήματά του κ τα εκφράζει μέσα από απαράμιλλα όμορφους στίχους. «Σκιές μικρές θολές στιγμές που πετάν στον ουρανό, θυμίζουν άλμπατρος αγκαλιασμένα πάνω απ’ το νερό». Ο λευκός λύκος λοιπόν έχει το δικό του καταφύγιο, εμπνέεται από αυτό κ ορμώμενος από τα βιώματά του μας χαρίζει ένα κομμάτι αριστούργημα που ίσως δεν θα ταυτιστείς μαζί του, αλλά σίγουρα θα υποκλιθείς στην καλλιτεχνική του αξία.

Βαθμός : 8

5. Δυο λόγια μόνο

«Απ’ την ελπίδα ενός χαμόγελου κρατιέμαι,

που δε δίνεις - με φοβάσαι στον καθρέφτη που κοιτιέμαι - βλέπω,

με ξυράφια μάτια ελάφια δακρυσμένα τρέφω,

προς την αγκαλιά τους κ με την ταχύτητά τους τρέχω.

Έχω μια δύναμη στα στήθια κ την παίρνω από νεκρούς,

κ σου φωνάζω να μ’ ακούσεις τις κραυγές μου, πες μου ακούς?

Από τις νύχτες που πετώ πάνω στους σκοτεινούς παλμούς – γυρνώ τον ήλιο,

Απ’ τη νύχτα κείνη που μ’ αλλάζει λίγο λίγο,

κρύβομαι από τα πέπλα σου κ μένω

το παιδί που πάντα γνώριζες το τσαμπουκαλεμένο

Κι όταν συνθλίβομαι,

κι όταν δεν αντέχω που ανασαίνω,

είναι τσεκούρι η μοναξιά μου που γυρνάει ακονισμένο».

Έχοντας ξεκαθαρίσει από την αρχή μέσα μου τα κριτήρια με βάση τα οποία θα συντάσσω τις κριτικές για το blog, δεν περίμενα να βρεθώ στο συγκεκριμένο σημείο. Ακούγοντας συνειδητά hh από το ‘95, γελάω με ατάκες τύπου «με ποιο δικαίωμα κρίνεις τον τάδε» κλπ. Ωστόσο, ενώ έχω άπειρα παραδείγματα lps με instrumentals (τα οποία συνήθως σχεδόν αφοριστικά απορρίπτω), νομίζω πως πρώτη φορά συναντώ στίχους χωρίς μουσική. Τολμώ να πω, πως έχουμε μπροστά μας ποίηση καθαρόαιμη, κρυστάλλινη κ αν θέλετε να διαπράξω ύβρη, ικανή να τεθεί σε σύγκριση με δημιουργήματα αναγνωρισμένων «επίσημων» ποιητών. Τώρα, στο ερώτημα αν έχω ανεπτυγμένα τα κριτήρια για κρίνω ένα ποίημα, η απάντηση είναι σαφώς όχι, όπως μου είναι αδύνατο να ασκήσω στοιχειοθετημένη κριτική σε ένα πίνακα ζωγραφικής. Αν αποπειραθώ όμως να επεξεργαστώ αυτό που φτάνει στα αυτιά μου, θα σημειώσω ότι το «Δυο λόγια μόνο» συνεχίζει εκεί ακριβώς που τελειώνει το «Ένα μέρος σκοτεινό». Με δεδομένο ότι ο Α.Χ. γράφει βιωματικά κ όχι στην τύχη, λαμβάνουμε περαιτέρω στοιχεία για εκείνη τη νύχτα που τον χάραξε κ τον έκανε να γυρίσει τον ήλιο. Μπορεί ένας καλλιτέχνης να μετατρέψει τη θλίψη κ τον πόνο του από μια τραγική απώλεια σε πηγαία έκφραση κ σε στίχους? Εν προκειμένω, ναι κ έβγαλε ένα δίσκο διαμάντι. Μπορεί κάποιος να τον κρίνει? Το δίσκο ναι, τη στάση ζωής του ναι (με βάση όσες κινήσεις του επιλέγει να δημοσιοποιήσει), τα βιώματά του όχι. Έχουν τη δύναμη οι αριθμοί να χωρέσουν τη δύναμη των κομματιών? Όχι, αλλά μπορούν να είναι περιγραφικοί, μπορούν να αντιστοιχήσουν τη γνώμη του αποδέκτη σε data που όλοι αντιλαμβάνονται.

Βαθμός : -

6. Sanatorio

Η δυσκολία αναπνοής σε μια κοινωνία μυρίζει σαπίλα εμπνέει κ πάλι τον Α.Χ., περνώντας αυτή τη φορά στο επίπεδο της «θεραπείας» που επιλέγει το σύστημα για τους ασθενείς του. Έτσι ο χαρακτήρας με τον οποίο καταπιάνεται στοιβάζεται σε σανατόριο για να λυτρωθεί από τη φυματίωση που τον τυραννάει, αν κ γνωρίζουμε όλοι ότι είναι από τη μέρα της γέννας του καταδικασμένος να πεθάνει στην ίδια σάπια κοινωνία. Οι επιρροές από το χώρο της αναρχίας είναι κ δω εμφανείς, μιας κ η καθημερινότητα παρουσιάζεται (κ όχι άδικα) ως φυλακή, όπου ο μικροαστός, ίδιος με τους γύρω του αποτελεί κομμάτι ταιριαστό στο οικοδόμημα μιας πόλης lego, γρανάζι σε ένα σύστημα που τον έχει φυλακισμένο. Η κλασσική αφ’ υψηλού αντίληψη του αντιεξουσιαστικού χώρου, όπου το «ανθρωπάκι» μίζερο κ εγκλωβισμένο χάνει την ελευθερία του μέσα από τη δουλειά.. Στο δεύτερο κουπλέ ο Ταυτισμένος Λάθος σπάει ευνοϊκά τη ροή των συνεχώς επαναλαμβανόμενων σχημάτων που χρησιμοποιεί ο Α.Χ. κ αναφέρεται στην προδοσία από φίλους που έγιναν σκύλοι (επειδή το όπιο κατευθύνει?), στις ενοχές μετά από την επαφή με γυναίκες που τον πότισαν δηλητήριο κ στο λόγο για τον οποίο ταυτίστηκε με το λάθος. Στίχοι εντυπωσιακοί, χωρίς ιδιαίτερη σχέση με το concept του κομματιού από ένα ικανότατο mc. Όμως αυτά έχουν οι συμμετοχές.

Βαθμός : 7

7. Δεν ξεχνώ

Η παραγωγή κάπως ενοχλητική για τα δικά μου γούστα, όπως η φωνή κ το rappάρισμα του mc των Dust Rhymes που συμμετέχει. Οk, το καλό κ το κακό που θα τους κάνεις δε θα ξεχάσουν, όμως, αν υπάρχει κάποιο τραγούδι στο δίσκο που θα ξεχαστεί πιο εύκολα μάλλον θα είναι αυτό. Οι στίχοι μπόλικοι, προσεγμένοι αλλά κ κουραστικοί. Ο Α.Χ. εμφανώς καλύτερος.

Βαθμός : 3

8. Ζούμε επικινδύνως

Άλλο ένα track που είχε ήδη κυκλοφορήσει, εδώ παρουσιάζεται ελαφρώς βελτιωμένο (όχι όσο το «Ένα μέρος σκοτεινό»). Το vivere pericolosamente του δημιουργού δεν στηρίζεται επαρκώς μέσα από το στίχο, ωστόσο έχει το ελαφρυντικό ότι μάλλον περιγράφει καταστάσεις που συμβαίνουν στο μυαλό του. Μικρό κομμάτι που δεν προσφέρει κ πολλά κ περνάει γρήγορα.

Βαθμός : 4

9. Ομίχλη

Πολύ όμορφο μελωδικό τραγούδι με όμορφους στίχους, πειστικούς κ όχι επιτηδευμένα ψαγμένους στίχους («ψάχνω τρόπους από το ατσάλινο μου σώμα να βγω»). Μοναδικό του μειονέκτημα ίσως η κούραση του ακροατή μετά από τόσο περιεκτικό στίχο κ όσο καλός κ αν είναι. Εξάλλου, όσο καλό sex κ αν κάνει η γκόμενά σου, κάποια στιγμή πρέπει να βγεις στο παράθυρο να πάρεις αέρα. Κ εδώ δικαιώνεται ο Α.Χ, για την επιλογή του να συμπεριλάβει μόνο 10 tracks στο lp, γιατί διαφορετικά οι ελαφρώς συμπλεγματικές κριτικές περί κλάψας κ μιζέριας θα έβρισκαν σύμμαχο σε μπουχτισμένους ακροατές.

Βαθμός : 7

10. Όταν φεύγω (outro)

«Όταν φεύγω .. .. γίνομαι καθρέφτης». Άρα αν όποιος κοιτάξει τον Α.Χ. τη στιγμή που φεύγει, βλέπει το είδωλό του? Άρα ουσιαστικά έχει τη δυνατότητα να πάρει τη θέση του κ να συνεχίσει ό,τι αυτός ξεκίνησε? Όπως κ να ’χει το outro έχει απλή, αλλά κ ενδιαφέρουσα δομή, χωρίς φυσικά να πιάνει επίπεδα του intro.

Βαθμός : 4

* Bonus Track. 6-12-08

Κομμάτι που θα συμπεριληφθεί στο δίσκο ως bonus track κ θα αφορά στον Αλέξη Γ., που όταν του ρίξανε, δεν την κοπάνησε, ζυγιάστηκε κ δεν πούλησε φτηνά το τομάρι του.

Ενδεχομένως να επανέλθω με edit.

Συμπερασματικά :

Όταν η γη χρειάζεται 365 ημέρες για να γυρίσει τον ήλιο, ο Άγνωστος χειμώνας το κάνει σε μια νύχτα κ εμείς μπαίνουμε στην τροχιά της σκέψης του σε 10 tracks. Ο δίσκος είναι διαμάντι κ τα κομμάτια που αποτελούν κατάθεση των προσωπικών του βιωμάτων είναι πραγματικά αξεπέραστα. Ίσως πολλοί να τον περίμεναν περισσότερο πολιτικό κ όχι τόσο αξιακό, μιας κ τα πυρακτωμένα μπατσικά κ οι κατεβασμένες βιτρίνες δίνουν στίγμα, ωστόσο δεν συγκρίνονται με τα πιο πολιτικοποιημένα τραγούδια των Psychodrama 07. Ίσως αν δεν απέφευγε να προσδιορίσει το ποιος είναι ο εχθρός του. Το κράτος, οι μπάτσοι, οι φόβοι του, ο θάνατος?

Δύο σημεία ακόμα :

Όσοι παραπονιούνται για τα λίγα κομμάτια, ας ανατρέξουν στο μακρινό παρελθόν για το πότε ξανά ελληνικό hh group είχε βγάλει lp παρόμοιας διάρκειας κ με τι επιτυχία.

Ο Άγνωστος Χειμώνας έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα ακολουθήσουν ακόμα 2 προσωπικές του δουλειές, άρα υπομονή..

Συνολική βαθμολογία : 6,8

Videoclip

Άρρωστης εικόνας

Το ευρέως διαδεδομένο σκηνικό του mc που σέρνει crew πίσω του, τα λέει στην κάμερα, οι σκηνές της πόλης διαδέχονται η μία την άλλη, close up σε κάποιους κλοσάρ’, στο τελευταίο κουπλέ νυχτώνει κλπ κλπ. Το ίδιο μοτίβο δηλαδή που παίζει στα περισσότερα hh vodeoclips, απλώς πιο κοινωνικά ευαίσθητο κ πολιτικό κ με την προσθήκη 2-3 απλών εφφέ κ επαναλαμβανόμενων tricks στο μοντάρισμα. Αναλογιζόμενοι ότι οι Psychodrama 07 δεν θα μας παρατήσουν σύντομα, το clip θα περάσει στην ιστορία καθώς ο χρόνος θα αποτυπωθεί στα πρόσωπά τους κ η σύγκριση θα είναι ενδιαφέρουσα. Ελπίζουμε μόνο στα πρόσωπά τους κ όχι στις ψυχές τους.

http://www.youtube.com/watch?v=u9KnwOUo2Ms&feature=related

ΜΗΔΕΝΙΣΤΗΣ - ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΡΩΑΣ

Μετά το «Ρίμα για Χρήμα» του Παιδιού Θαύματος, άλλος ένας σόλο δίσκος από μέλος των Ζωντανών Νεκρών έρχεται να κεφαλαιοποιήσει την επιτυχία του συγκροτήματος που τους έκανε γνωστούς. Ο Μηδενιστής, ο πρώτος mc που έβρισε τόσο χύμα το lowbap κ αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το “hardcore” κοινό, βγάζει στο 2002 ένα δίσκο ο οποίος προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις, τόσο για το περιεχόμενό του, όσο και για την ευρύτερη στάση του Πάνου Μπουγά στα πράγματα.

1. Άσ’το να γνωστοποιηθεί
Δεν υπάρχει περίπτωση να βρει κανείς πιο δυνατή επιλογή για να ξεκινήσει ένας δίσκος. Ο Μήδε έχει την ευτυχία να ξεκινήσει το δίσκο του με το ίσως πιο ολοκληρωμένο κομμάτι που έχει γεννήσει η περιβόητη ΖΝ σχολή. Μετά από μια μακρά αλλά πολύ καλή εισαγωγή, ένας Τάκη Τσαν σε απίστευτη φόρμα μπαίνει κ μας δηλώνει πως η ομάδα του επιστρέφει στην κορυφή με ένα lp που σκάει σαν κομήτης στη Γη. Όχι δεν είναι ο 2ος τόμος, είναι το σόλο του 2ου τη τάξει mc του group, ωστόσο ο Τύμβω δίνει μαθήματα underground ηγεσίας ανακοινώνοντας επισήμως τις ΖΝ διαθέσεις. Το κλασσικό πια «Ζήτα, Ωμέγα, Νι …» δίνει το στίγμα της καλλιτεχνικής αναίδειας που διακρίνει το σχήμα κ κάνει τους πιτσιρικάδες fans να υπογράφουν αιώνια πίστη στη ΖΝ κουλτούρα. Ο μήδε παίρνει τη σκυτάλη κ με το σταθερά αξιόπιστο ραπ του, πετάει ένα κουπλέ γεμάτο βρώμικο κ θρασύ στίχο. Πολύ καλή τεχνική, λίγο το νόημα, «οι αντιπάλοι μου πήραν το κάτω κεφάλι .. κ το ρουφήξανε». Οι 2 χθόνιοι κάνουν την ευχάριστη έκπληξη δείχνοντας ότι μπορούν να δώσουν πολλά περισσότερα από το βαρετό συρτό ραπ στο οποίο αναλώθηκαν στον 1ο τόμο. Κάτα κ Ύπο ή Τσάμπιον κ Υπο-κόμπρα όπως συστήνονται εκ νέου, δίνουν ρεσιτάλ ευρηματικότητας κ αλλαγών στο στυλ, η μια ατάκα διαδέχεται την άλλη κ γενικώς εκεί νόμιζες ότι οι ΖΝ είναι υπόθεση Τσαν κ Μήδε, τα 2 αδέρφια κλέβουν την παράσταση. Γενικώς το κομμάτι πληροί 100% τους όρους της έννοιας «τα σπάει» κ ακόμα κ σήμερα συντηρεί τον ανικανοποίητο πόθο πολλών για επανένωση του crew.
Βαθμός : 10

2. Βρώμικες Πίστες
Άλλο ένα κομμάτι που αγαπήθηκε πολύ την εποχή που βγήκε. Με τη συμμετοχή του Υποχθόνιου, ο Μήδε κράζει με εύσχημο τρόπο την ελληνική showbiz κ όλους αυτούς που ξεπουλιούνται για να ένα βγάλουν δίσκο, να ανέβουν σε μια πίστα, να βγουν στην tv. Τραγική ειρωνεία βέβαια, η ίδια εξέλιξη των πραγμάτων μιας κ οι 2 mcs έκαναν πολλές «εκπτώσεις» στην ιδεολογία (?) τους. Από τα playback live του Μηδενιστή με τον Nino στα Mad Awards μέχρι τις εμφανίσεις του Υποχθόνιου στην Πάνια, ο μέσος hh ακροατής έχει πάρα πολλά να τους προσάψει. Πάντως, το τραγούδι είναι αρκετά καλό, ο στίχος ανεξάρτητα από το πώς ήρθαν τα πράγματα είναι σωστός, με προφανή εξαίρεση το ιστορικά ανεκδιήγητο «τσικιμπαμ τσικιμπαμ-μπαμ» ή όπως αλλιώς γράφεται/ προφέρεται.
Skit : Μήδε κ φίλοι φιλοσοφούν για τη ζωή, το χρήμα κ τις πούτσες στο internet υπό τους ήχους του Τάκη στο βάθος. Άθλιο.
Βαθμός : 6

3. Ασέλγεια
Ακόμα μια συμμετοχή από το χώρο, ο Ταραξίας ραππάρει ενάντια στους εχθρευόμενους mcs που λέρωσαν τη φάση του κ ασελγούν κατά των μικρών ραψωδών. Ο Μήδε πιο βρωμόστομος από ποτέ καλεί τους εχθρούς του να προσέχουν, πετάει ανάμεσα κ κάτι άσχετα «Γάμα τους μπάτσους, γάμα» κ το κομμάτι τελειώνει. Ένα battle κομμάτι χωρίς συγκεκριμένη στόχευση.
Βαθμός : 4

4. Μέσα στην Πόλη Ι
Το πρώτο τραγούδι χωρίς συμμετοχή κ κρατάει μόνο 2μιση λεπτά. Τουλάχιστον ο Μηδε αποδεικνύει ότι ξέρει να γράφει αξιοπρεπή στίχο, κοινωνικά ευαίσθητο κ όχι μόνο καφρίλες κ απειλές. Έτσι αναφέρεται στις παραστάσεις του από την ζωή του στην πόλη, τέχνασμα δοκιμασμένο για να χτίσει το underground προφίλ του.
Βαθμός : 5

5. Προκαλώντας τους mcs
Ένα track στα χνάρια του «Άσ’το να γνωστοποιηθεί», με ποικιλία στο στίχο κ στο στυλ, με τον Μήδε να προκαλεί τους αντίπαλους mcs σε κόντρα. Τύμβω, Ύπο, Κάτα ολοκληρώνουν ένα σχετικά άνευρο κομμάτι που έχει απλώς την ευτυχία να συγκεντρώνει τα 4/5 των μελών του σχήματος. Έχουν προκαλέσει κ πολύ περισσότερο κατά καιρούς.
Βαθμός : 5

6. Μεγάλος Ήρωας ΙΙ
Να ένα καλό τραγούδι όπου ο Π.Μ. κάνει πολύ καλά αυτό που ξέρει να κάνει. Ξεκινάει με ένα απλό «γαμώ το clown bap”, μιλάει με έπαρση για την πάρτη του, κράζει βρίζει όσους δε γουστάρει, εξυμνεί το χασίς κ φυσικά δεν ξεχνάει να αναφέρει τα άλλα 4 μέλη των ΖΝ. Συνταγή κλασσική κ επιτυχημένη, με ωραίο ρυθμό στο ραπ, τον Τάκη στο «Μηδενιστή» όπως στον πρώτο Μεγάλο Ήρωα, με επίκληση στον Ηχοκράτορα κ την all time classic Ζήτα-Νι ιαχή να κλείνει ένα πολύ καλά στημένο κομμάτι. Καλύτερο από τον πρώτο μεγάλο ήρωα? Όχι.
Βαθμός : 8

7. Χάλια χάλια
Ο ορκισμένος ΖΝ φαν κάθε βράδυ πριν πέσει να κοιμηθεί κάνει την προσευχή του κ ευχαριστεί το Θεό που τον αξίωσε να φτάσει αυτό το κομμάτι στα αυτιά του. Ο καλλιτέχνης, κυνικός κ χωρίς καμιά απολύτως ηθική αναστολή, εκφράζει με αναλυτικότατο τρόπο τη λατρεία του για το χόρτο κ δίνει το 1ο ολοκληρωμένο μουσικό σεμινάριο για τη σωστή χρήση του χασίς για επίδοξους καταναλωτές. Το τραγούδι αποθεώνει το μαύρο κ τις ιδιότητές του κ αποθεώνεται από το κοινό του. Όπως ήταν φυσικό, δεν ήταν λίγοι αυτοί που βολιδοσκόπησαν τον δημιουργό με τις γνωστές κατηγορίες περί προώθησης των ναρκωτικών κ της ναρκοκουλτούρας, αλλά κ την εσκεμμένη απόκρυψη των αρνητικών παρενεργειών τους. Η αλήθεια είναι ότι ο Μήδε έκανε το βήμα παραπάνω από τις ατάκες τύπου «δεν είσαι mc, άμα δεν πίνεις χόρτο» που είχαν κάνει γνωστούς τους ΖΝ στις πρώτες τους δουλειές. Το «χάλια χάλια» βάζει τον πήχη ακόμα πιο ψηλά σε επίπεδο εμμονής στο περιεχόμενο της όλης λογικής της μαστούρας κ κατά τη γνώμη μου το κάνει τόσο ξεκάθαρα κ απενεχοποιημένα που μπορεί άνετα να σταθεί σε περίοπτη θέση δίπλα στα απαγορευμένα ρεμπέτικα προηγούμενων δεκαετιών. Όσοι βιαστούν να κατηγορήσουν τον καλλιτέχνη ότι ευθύνεται για τη διάδοση των ναρκωτικών στην κοινωνία καλά θα κάνει να αναρωτηθεί πρώτον τι είδους καλλιτέχνες θέλει (ειλικρινείς ή υποκριτές), κ δεύτερον αν είναι κάπως πιο ορθό να μην ψάχνει κανείς την εύκολη λύση στο να στοχοποιεί κάποιον έξω από το οικογενειακό του περιβάλλον, αλλά να αναζητεί με πιο σοβαρά κριτήρια τα αίτια του προβλήματος. Εύκολο είναι να απαγορέψουμε ένα τραγούδι, εύκολο είναι να φιμώσουμε οποιονδήποτε. Το θέμα είναι ότι ο νεολαίος έχει λόγους να την ψάξει στη μαστούρα κ καλό θα είναι η κοινωνία να ασχοληθεί με αυτή την πτυχή του ζητήματος. Προφανώς ο Μήδε δεν κάθεται ούτε να απολογηθεί, ούτε να κάνει ανάλυση των προθέσεων του, ωστόσο δεν αγνοώ να παραθέσει κάποιες αλήθειες ταμπού για το κοινωνικό σύνολο.
Όσο για το κομμάτι καλλιτεχνικά, είναι απλά άρτιο. Η αλα Dr Greenthumb εισαγωγή δίνει το στίγμα του μη συμβατικού τραγουδιού για να ακολουθήσει η πραγματικά απολαυστική περιγραφή σε καινούριους 100% πρωτότυπους στίχους, σε ενδιαφέροντες καινοτόμους συνδυασμούς κ ένα ρεφραίν ειλικρινέστατο κ χαβαλεδιάρικο ταυτόχρονα.
Το skit στο τέλος? Χάλια χάλια: Η κλασσική μικροαστική αντίληψη του τυπικού Μεσόγειου μπαφαδόρου για την ονειρική ζωή στο Άμστερνταμ όπου αλάνια κ μπάτσοι την πίνουν στους δρόμους. Αλλά έχουν ακουστεί κ χειρότερα.
Βαθμός : 10

8. Κριτές της κολάσεως
Το εισαγωγικό ρεφραίν σου δίνει την υποψία ότι πρόκειται για diss στον bdf ο οποίος θα πρέπει να καεί στην κόλαση ή έστω να τον καταπιεί ο βάλτος. Όμως το χώσιμο για άλλη μια φορά δεν είναι κρυστάλλινα στοχευμένο με αποτέλεσμα να χάνει μεγάλο μέρος από την ισχύ του. Μήδε κ Τσαν τα ψέλνουν, τα χώνουν, καταριούνται σε ένα κομμάτι που δε σε υποβάλλει, ούτε ενδιαφέρει κάποιον μη πορωμένο ΖΝ ακροατή.
Βαθμός : 5

9. Εντάξει
Οργασμός επίθεσης κατά της αστυνομίας σε ένα οργισμένο κομμάτι από ένα δηλωμένο αλήτη που καλεί τα αδέρφια του να ξυπνήσουν. Αξίζουν θάνατο λοιπόν οι μπάτσοι κ όχι απλά τρέξιμο, είναι μουνόπανα, κάτω το κράτος (πάνω ο μπάφος) κ άλλες πολλές γεμάτες θυμό κ χολή ατάκες ενάντια στη δημοκρατία που θέλει να επιβάλλει η καθεστηκυία τάξη. Όλα αυτά ανάμεσα σε ένα μάλλον θορυβώδες ρεφραίν με ηλεκτρικές κιθάρες που σπάνε τύμπανα κ ηπιότερες μουσικές προτιμήσεις. Καθαρόαιμο πολιτικό track με έντονο το μηδενιστικό στοιχείο, ελπιδοφόρα προσπάθεια με τα όρια της κ το δεδομένο ότι άλλοι το έχουν κάνει πολύ καλύτερα κατά καιρούς.
Βαθμός : 7

10. Αθήνα 3:14
Μετά το φασαριόζικο «Εντάξει», το «Αθήνα 3:14» κατεβάζει πλήρως ρυθμούς κ ντεσιμπέλ με την L*Nada να μας μιλάει για .. το μηδέν, .. την αγάπη .. Κάτι λέει, βασικά, δεν ξέρω αν θυμάται κανείς. Να το ακούσουμε άλλη μια φορά? _Μπα ..
Βαθμός : 1

11. Μέσα στην πόλη ΙΙ
Το «Μέσα στην πόλη Ι» συνεχίζεται σε αυτό το σημείο του δίσκου προκαλώντας απορίες για το λόγο που ο δημιουργός επέλεξε να σπάσει τους πιο συγκροτημένους στίχους του σε 2 tracks. Ασφαλώς κ το 2ο μέρος είναι πολύ πιο αδύναμο. Μάλλον άστοχη έμπνευση, μας στέρησε μια ολοκληρωμένη διαφορετική δουλειά.
Βαθμός : 2

12. Πίνω και φτύνω
Ωραίο μουσικό θέμα με δυνατό ρεφραίν σε ρυθμό που σου μένει κ σε κάνει να τον σιγοτραγουδάς σε άσχετες φάσεις. Συμμετοχή Εισβολέα σε μια φάση που έχει ήδη αρχίσει να χάνει την οξύτητα κ την πολιτική αιχμηρότητα του στίχου του, αλλά ακόμα σε καλό επίπεδο. Ενδιαφέροντα τα κόλπα στις δεύτερες φωνές, κάπως αμφιλεγόμενα τα περί ρόλεξ χρημάτων ακριβών κουστουμιών κλπ. Ελπίζω να εννοούσε ότι τα φορούσαν άλλοι κ όχι ο ίδιος. Όσο για το κουπλέ του Μήδε, είναι το στερεότυπο παράδειγμα στίχων που ξεχειλίζουν τεστοστερόνη κ αντρίλα κ γράφονται για να προκαλέσουν υγρασία στους κόλπους οριακά παρθένων θυγατέρων που εντυπωσιάζονται με την επίδειξη πυγμής κ brutal φωνητικών από το χειρότερο καριόλη της πόλης. Σεναριακή σχέση με το κουπλέ του Είσβο, μην ψάξετε ..
Βαθμός : 6

13. Αλαντίν
Το beatάκι μπαίνει εύθυμο κ ο Κάτα μας αφηγείται πως με τους άλλους ΖΝ την πέφτουνε σε μανεκέν, ζει σε λυχνάρι, κάνει τα πάντα να σε βγάλει μπάμ μπαπ (?!), έχει ανέσεις που θα ζήλευαν οι άλλοι mcs κ βάζει υποψηφιότητα για τον πιο μαλακισμένο στίχο που έχει ακουστεί σε ελληνικό hh δίσκο. Το πρώτο παράξενο είναι ότι το track φιλοξενείται στο δίσκο του Μήδε, χωρίς την παραμικρή συμμετοχή του. Το δεύτερο παράξενο είναι ότι το κομμάτι ακούγεται ενοχικά ευχάριστα, κυρίως χάρη στις ικανοποιητικές rap ικανότητες του Τσάμπιον.
Το skit – απόσπασμα από συνέντευξη προφανώς θα μπορούσε να λείπει, ωστόσο μπορούμε να κρατήσουμε το διαχρονικό επιχείρημα περί ακροατών των Cypress Hill που κράζουν του ΖΝ για τη θεματολογία τους.
Βαθμός : 3

14. Μήδε και Χάρμα
Κ να που κ ο 5ος ΖΝ κάνει την εμφάνισή του στο δίσκο. Ο Χαρμάνης κ αυτός βελτιωμένος συγκριτικά με τον 1ο τόμο, χωρίς να έχει τροποποιήσει το στυλ του, τους στίχους του κ τη θεματολογία του. Λίγο storyline για το τύπο στο Περιστέρι κ το cd που μένει στο ράφι, λίγες δηλώσεις ότι έχει γαμήσει παιδάκια (κ ενήλικες mcs), λίγο μπινελίκι, λίγο εκτός μέτρου, typical Χαρμάνης. Ο Μήδε νικάει στη σύγκριση, εμφανίζεται χωρίς να δυσκολεύεται ως ο αυθεντικός σκληρός της παρέας, κ ανάμεσα στα περί μπάφου πετάει κ 2-3 ουσιαστικά πράγματα για τις συμβουλές που κυκλοφορούν στην πιάτσα εναντίον του.
Βαθμός : 3

15. Ζίτα Νίτα
Track απόλαυση, κλείνει το δίσκο με τρόπο εντυπωσιακό καθώς Μήδε κ Τάκη Τσαν σε πραγματικά μεγάλα κέφια επιχειρούν ένα πρόχειρο απολογισμό για το ΖΝ κεφάλαιο. Ο Μήδε αναλώνεται σε μια προσπάθεια αυτοκριτικής μέσα από όσα ακούγονται για τον ίδιο κ την κλίκα του κ στο τέλος τα αποδέχεται χρησιμοποιώντάς τα υπέρ του. Ο Τάκης προσφέρει απλόχερα για άλλα μια φορά δείγμα του αναμφισβήτητου ταλέντου του σε ένα καταιγιστικό ρυθμό με τις χαρακτηριστικές εναλλαγές στο στυλ του. Βέβαια, σε μια προσεκτικότερη ακρόαση παρατηρείς πως οι στίχοι δεν έχουν απολύτως κανένα ειρμό κ δεν βρίσκεις 3ο στίχο στη σειρά να αναφέρεται στο ίδιο θέμα. Α! Κ ο Τάκης δεν ψηφίζει. Ψηφίζουν οι άλλοι για αυτόν ..
Βαθμός : 8


Συμπερασματικά :
Ο «Μεγάλος Ήρωας» είναι η απόδειξη ότι ακόμα ένα μέλος των Ζωντανών Νεκρών μπορεί να σταθεί κ εκτός group. Ο Μηδενιστής έχοντας βέβαια τις πλάτες της υπόλοιπης Ηχοκρατορίας, βάζει μπροστά το εγχείρημα της σόλο καριέρας. Το αποτέλεσμα θετικό κυρίως όσον αφορά σε συγκεκριμένα κομμάτια του lp. Σίγουρα ο Μήδε μπορούσε κ καλύτερα, σίγουρα έδειξε περισσότερα στοιχεία της προσωπικότητάς του, σίγουρα αυθαδίασε, προκάλεσε κ τράβηξε τα φώτα πάνω του, σίγουρα όμως υπέπεσε σε λανθασμένες επιλογές ή εγκλωβίστηκε σε επαναλαμβανόμενα σχήματα τυφλού battle κ περιττού νταηλικιού.

Δύο στοιχεία που αξίζει να αναφερθούν :
1)ο Μήδε δεν έχει αρχίσει ακόμα πολλά βογκητά κ τα πολλά yo
2) το οπισθόφυλλο του δίσκου πολύ μπροστά για το ελληνικό hh κοινό

Συνολική Βαθμολογία : 5,7

Live Video

http://www.youtube.com/watch?v=q9fVks9nFkA&feature=related

* Το παρόν κείμενο συντάχθηκε από τον miloup *